Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Ik heb niet eens ja gezegd
Nahid ontvluchtte Iran, waar steniging haar wachtte

Auteur

Carla van Dokkum

Uitvoering
Paperback
Prijs
20 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Waargebeurd en een onvoorstelbaar drama 

Carla schreef het rauwe verhaal van haar uit Iran gevluchte vriendin Nahid Akhondi (1967). Twee jaar zat zij bij haar aan tafel en deelde haar hartverscheurende niet-te-bevatten ervaringen. 

1981 Bastam, Noord Iran; 
De sjah is verdreven en Golfoorlogen dreigen. Haar moeder dwingt de 14-jarige rebelse en temperamentvolle Nahid tot een huwelijk met een 23 jaar oudere man. Nahid verzet zich tot het uiterste. Tevergeefs. Zo begint een leven van voortdurende verkrachtingen en mishandelingen. Haar lievelingsbroers sneuvelen. Na een ongeluk en bloedtest komt uit dat Nahids derde kind niet van haar echtgenoot is. Een steniging dreigt. 

Een bloedstollende vlucht uit Iran met hulp van mensensmokkelaars volgt. Het noodgedwongen achterlaten van haar oudste kinderen verscheurt haar. Taboedoorbrekend vertelt Nahid over de werkelijkheid van de strenge islamitische wetten, over de (schaamte)cultuur, seks en drugs en al het andere dat achter doeken verborgen moest blijven.

Vakjurygenomineerde
non-fictie
boek●goud 2019

Over de auteur

Carla van Dokkum maakte op latere leeftijd carrière in de communicatie bij een internationaal ingenieursburo. Ze organiseerde ontelbare evenementen en regisseerde diverse bedrijfscabarets. In haar laatste baan als directeur communicatie maakte het ontwikkelen en produceren van diverse bedrijfsbladen deel uit van haar omvangrijke takenpakket.

Haar eerste boek verscheen in 2016: Eigenlijk heet ik Tsiwja. ‘Met Nahids leven vergeleken was mijn leven een sprookje’

Productinformatie

ISBN
9789463895408 / 978-94-638-9540-8
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
16-08-2019
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
242
Formaat
A5
Illustraties
Ja

Inkijk

De mullah mocht ons niet zien. Hij zat in z’n eentje achter een deur die op een kier stond, grenzend aan de kamer waar ik zat met mijn moeder, mijn zusje Zabeteh en nog enkele familieleden. Mijn vader was thuisgebleven, die kon het niet aan. Toen iedereen zat, kwam Reza binnen. Hij haalde de sluier voor mijn gezicht weg, ging naast mij zitten en keek naar mij via de spiegel. Hij fluisterde in mijn oor: “Nahid, wat ben je mooi, ik had niet gedacht dat je zo prachtig zou zijn.”
Mijn toegewezen begeleiders – bruidspersoneel zou je het kunnen noemen – waren vier gesluierde meisjes; de zus van mijn vader en drie andere familieleden. Ze hielden een zijden doek boven onze hoofden waarop ze suiker strooiden. Deze traditie is bedoeld om het bruidspaar veel zoetigheid en geluk te wensen en dateert van zo’n 2500 jaar geleden.
De mullah las voor uit de Koran. Volgens het huwelijksritueel moest ik drie opdrachten uitvoeren, bijvoorbeeld: pak een bloem, pak het flesje rozenwater, geef de honing. Tegelijkertijd stelde de mullah een vraag waar ik twee keer niet op mocht antwoorden; dit is een hard to get-spel. Mijn moeder had mij dit de avond tevoren herhaaldelijk uitgelegd.
“Denk erom Nahid, je zegt niets totdat de mullah voor de derde keer vraagt of je wil trouwen. Dan moet je ‘ja’ zeggen.”
Toen de mullah voor de derde keer vroeg of ik wilde trouwen, hield ik mijn mond nog steeds stijf dicht. En opnieuw zei hij:
“Mevrouw, ik heb niet gehoord wat u zei.” Toen hij me tenslotte dwong te antwoorden, zei ik met gebogen hoofd nauwelijks hoorbaar: “Ik wil niet trouwen.”
Even was het doodstil.
“Waarom zegt u dat?” De mullahs stem klonk streng van achter de deur.
De zus van mijn vader, die ineengedoken achter mij was komen zitten, riep luid dat ik dat niet zei, dat de mullah het verkeerd verstaan had. Ze siste in mijn oor: “Als je nu niet ja zegt, maak je je hele familie kapot.”
“Ik wil niet met hem trouwen, ik ga geen ja zeggen,” zei ik, terwijl ik bijna stikte van ingehouden angst en woede. Het snot kwam uit m’n neus en dikke tranen rolden over mijn wangen.
Nu ging Reza zich ermee bemoeien en zei dwingend: “Waarom wil je niet Nahid, ik doe toch alles voor jou?”
Slikkend en met een harde snik antwoordde ik: “Reza, ik hou niet van jou. Jij bent geen verkeerde man, maar ik wil gewoon nog niet trouwen!”
Iedereen hield zijn adem in. En weer vroeg de mullah of ik ja wilde zeggen. Achter mij hoorde ik mijn tante Jalileh zachtjes het gevraagde ‘ja’ zeggen.
De mullah hoorde het niet en stelde de vraag voor de vijfde keer. Toen greep mijn moeder in. Ze kneep mij keihard in mijn arm en zei met verdraaide stem hardop: “Ja!”

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek