Erg leuk boek. Aanrader!
De Schipper en de Vader
Ervaringen op het water van een Zaanse jongen
- Auteur
-
Jan Zwart
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Reviews
- 4,7 / 5 (3 reviews )
- Prijs
- € 20 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Het gaat niet goed met Jan, die thuis en op school problemen heeft, maar ontdekt dat het water hem trekt. Al vroeg vaart hij op diverse (zee)schepen en komt in aanraking met onsympathieke matrozen en goede kapiteins. Hij verwerkt een ‘bijna-verdrinkingsdood’ (met een verrassende ontdekking na zestig jaar!), krijgt te maken met een serieuze ‘metoo’ ervaring en een ongeluk met een sleepboot. Een vervelende reis op de Rijn en Main met een overspannen schipper heeft als resultaat dat Jan’s vader hem van een schip af moet halen, niet zonder slag of stoot. In dit waargebeurde verhaal laat de schrijver je meekijken achter de schermen van de kust- en binnenvaart. Zijn liefde voor schepen en het water barst er in elk hoofdstuk uit.
Over de auteur
Jan Zwart is opgegroeid in Zaandam. Zijn jeugd stond in het teken van de scheepvaart. Hierna is hij bij de K.L.M. terecht gekomen. In Zuid-Korea ontmoette hij een zendeling en raakte diep onder de indruk. Hij werd zo oprichter van de Nederlandse tak van de Mission Aviation Fellowship (MAF). Later richtte hij met zijn vrouw Roberta een andere zendingsorganisatie op en reisden zij naar vele landen om daar het zendingswerk te bemoedigen. Na zijn pensioen heeft hij voor de viering van veertig jaar MAF-Nederland een boek geschreven over zijn avonturen in Zuid-Amerika. Jan is nog steeds actief bij MAF als vrijwilliger. Samen met zijn vrouw en 5 zonen hebben zij 12 kleinkinderen.
Productinformatie
- ISBN
- 9789463898003 / 978-94-638-9800-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 29-11-2019
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 156
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Op een dag racete ik weer over de Zuiddijk op weg naar de sleepboot, die al klaarlag om met de dekschuiten weg te varen.
Toen ik de hele mikmak klaar zag liggen schrok ik enorm! Ik riep naar de schipper: “De balen liggen veel te hoog!”
Normaal lag elke dekschuit helemaal vol van voor naar achter, met drie lagen geperst-papier-balen op elkaar (van elke één kubieke meter ongeveer).
Dit keer lagen deze platte schuiten naast elkaar en waren er vier lagen met balen op geladen.
Dat zag er volgens mij veel te hoog uit! Maar de schipper vond dat het wel kon.
“Maak jij de kettingen achter maar los van de wal en koppel de dekschuiten stevig aan elkaar”, was de instructie van de schipper. Terwijl hij zei: “Ik denk dat het allemaal wel meevalt met die hoogte.”
Ik hield mij mond, maar vanbinnen protesteerde ik, want ik was het niet met hem eens.
Achterop die dekschuiten gooide ik de walkettingen los. De ‘Jeltje’ begon direct met slepen, terwijl ik nog met het koppelen moest beginnen.
Intussen was een snelle patrouilleboot van de Rijkspolitie te water, de ‘RP 51’, langs komen scheren en zag je behoorlijke golven met schuimkopjes aan komen rollen. We waren al een paar meter van de wal en de ‘Jeltje’ begon net lekker gas te geven, toen de eerste golf ons bereikte. De dekschuiten begonnen te deinen en ineens schoot de achterste ketting, die nog niet vast zat, uit mijn handen. De dekschuiten weken uit elkaar en begonnen gevaarlijk naar elkaar over te hellen. De linker schuit helde naar rechts en de rechter naar links. Met kracht duwden ze zichzelf uit elkaar. De eerste balen vielen met een grote plons in het water en de dekschuit waarop ik zat, de linker, helde ineens fel over met een hoek van wel zeventig graden en kieperde bijna de hele lading papier naar rechts overboord. De rechter dekschuit deed dat precies andersom!
Ik bedacht in een flits dat het hele zaakje weleens om zou kunnen slaan, met mij erbij!
Toen ik de hele mikmak klaar zag liggen schrok ik enorm! Ik riep naar de schipper: “De balen liggen veel te hoog!”
Normaal lag elke dekschuit helemaal vol van voor naar achter, met drie lagen geperst-papier-balen op elkaar (van elke één kubieke meter ongeveer).
Dit keer lagen deze platte schuiten naast elkaar en waren er vier lagen met balen op geladen.
Dat zag er volgens mij veel te hoog uit! Maar de schipper vond dat het wel kon.
“Maak jij de kettingen achter maar los van de wal en koppel de dekschuiten stevig aan elkaar”, was de instructie van de schipper. Terwijl hij zei: “Ik denk dat het allemaal wel meevalt met die hoogte.”
Ik hield mij mond, maar vanbinnen protesteerde ik, want ik was het niet met hem eens.
Achterop die dekschuiten gooide ik de walkettingen los. De ‘Jeltje’ begon direct met slepen, terwijl ik nog met het koppelen moest beginnen.
Intussen was een snelle patrouilleboot van de Rijkspolitie te water, de ‘RP 51’, langs komen scheren en zag je behoorlijke golven met schuimkopjes aan komen rollen. We waren al een paar meter van de wal en de ‘Jeltje’ begon net lekker gas te geven, toen de eerste golf ons bereikte. De dekschuiten begonnen te deinen en ineens schoot de achterste ketting, die nog niet vast zat, uit mijn handen. De dekschuiten weken uit elkaar en begonnen gevaarlijk naar elkaar over te hellen. De linker schuit helde naar rechts en de rechter naar links. Met kracht duwden ze zichzelf uit elkaar. De eerste balen vielen met een grote plons in het water en de dekschuit waarop ik zat, de linker, helde ineens fel over met een hoek van wel zeventig graden en kieperde bijna de hele lading papier naar rechts overboord. De rechter dekschuit deed dat precies andersom!
Ik bedacht in een flits dat het hele zaakje weleens om zou kunnen slaan, met mij erbij!
Reviews (3)
De voorkant van het boek maakte op mij een eerste indruk hoe ik het als 17 jarige net als Jan Zwart heb ervaren. Ik heb het artikel in de Scheepvaartkrant gelezen en kwam tot de conclusie dat ik hetzelfde idee had om te gaan varen.
Daarom heb ik het boek besteld. Mijn eerste reis ging naar Finland met de coaster Jacob Teekman van 500 ton. We gingen leeg van IJmuiden met windkracht 10 via het Kieler Kanaal en de Botnische Golf naar boven en haalden in Finland hout.
Dat was in de buurt van Oulou. Mijn eerste zeereis was wel een vuurdoop.
Het boek beantwoordt geheel aan mijn eigen ervaringen en belevenissen.
Daarom heb ik het boek besteld. Mijn eerste reis ging naar Finland met de coaster Jacob Teekman van 500 ton. We gingen leeg van IJmuiden met windkracht 10 via het Kieler Kanaal en de Botnische Golf naar boven en haalden in Finland hout.
Dat was in de buurt van Oulou. Mijn eerste zeereis was wel een vuurdoop.
Het boek beantwoordt geheel aan mijn eigen ervaringen en belevenissen.
Prachtig boek en leuk geschreven.