A "must read" for all women!
Adams Rib
- Auteur
-
Monique Bal
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Geschiedenis
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 23 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
Samenvatting
Uit Adams rib geschapen werd de vrouw niet geacht autonoom te bestaan.
Ze hoorde wel bij de gemeenschap, maar zowel in het Tweestromenland als in de westerse geschiedenis stond ze letterlijk in buitenspelpositie.
Adams Rib beschrijft hoe vrouwen hiertegen in opstand kwamen door te schrijven, hoe hun teksten werden genegeerd, hoe ze van hoger onderwijs uitgesloten werden. Dat in alle omstandigheden hun onderdrukking efficiënt werkte, bewijzen tragische figuren als Joanna van Castilië, Anna van Saksen en Mary Wollstonecraft.
Tot de dam het begaf en vrouwen een beperkte plaats gingen innemen in de publieke ruimte. Ze bleken een meerwaarde te zijn. Adams Rib pleit voor meer, veel meer vrouwen in de publieke ruimte. Voor een betere wereld.
Over de auteur
Monique Bal (1938) werkte tot 2009 als psychiater, psychoanalyticus. In 2014 publiceerde ze Driften en hun lotgevallen, 100 jaar later, een terugblik op een eeuw psychoanalyse. Adams Rib, een geschiedenis van West Europa, waarin de vrouw in buitenspelpositie staat, is een feministisch geïnspireerde kanttekening.
Productinformatie
- ISBN
- 9789463896757 / 978-94-638-9675-7
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 18-10-2019
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Geschiedenis
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 316
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Eigenlijk was deze literaire polemiek van in den beginne een dovemans gesprek. De Meung was zonder meer een fenomeen. Zijn tekst is bij momenten ook zeer onderhoudend en geestig. De Meung had een satire geschreven. Het stelde de hypocrisie aan de kaak van de vroegere minnezangen en was maatschappijkritisch. Maar vanuit het standpunt van een vrouw gezien was wat hij over de vrouw zei ook onaanvaardbaar. Het probleem was dat vrouwen niet geacht werden dat te lezen en al zeker niet om daar een mening over te geven. Vele toevalligheden hadden gemaakt dat Christine de Pisan dat wel deed: dat haar Italiaanse vader met een verlichte en open geest zijn dochter lessen had laten volgen samen met zijn twee zonen, dat zij de verstandigste van de drie bleek te zijn, dat ze in een koninklijke omgeving kon opgroeien, dat ze jong weduwe werd met een berg schulden en ze dus wel genoodzaakt was om haar gave voor het schrijven van poëzie te benutten en zich verder te ontwikkelen. Zoveel toevalligheden waren er inderdaad nodig, opdat een vrouw überhaupt zou kunnen deelnamen aan een maatschappelijk debat.
(…)
Haar boek werd verspreid en gelezen en het werd vertaald en dat gedurende verschillende Eeuwen. Voor vrouwen echter waren het zaden op de rotsen. Vele feministen in de eeuwen na haar kenden niet eens haar werk. In een tekst over de Franse literatuur in de Middeleeuwen verscheen nog in 1955 over Christine de Pisan “la première en date et la plus insupportable de nos femmes savantes”. En dan zijn wij het die ruzie zoeken?