Papieren Tijgers
Advocaten en officieren van Justitie

Je zult meedogenloos meegezogen worden in dit verhaal waarin chantage, corruptie en vijandigheid een voorname rol spelen. Maar er ontstaat ook een fantastische liefde tussen twee tegenpolen. Sylvia de academische geschoolde commissaris van politie en de op straat gevormde Mark Wouters hoofdinspecteur recherche. Die groeiende liefde voor elkaar wordt door het grote geld en corruptie onmogelijk gemaakt. Het gezegde ‘met genoeg geld kun je zelfs de Duivel laten dansen’ is hier zeker van toepassing. Ook zal blijken dat de hoofdpersoon Mark een man is met heel veel geheimen. Door de sterke dialogen is het net alsof je er zelf bij bent en meeluistert.

Je bent op leeftijd en weduwnaar en als laaggeletterde besluit je om een schriftelijke cursus Nederlandse taal te volgen. Door een opdracht in deze cursus kwam mijn fantasierijke schrijftalent bovendrijven. Het schrijven van romans is voor mij een verrijking in mijn toch al rijke leven als vader van twee zoons en een dochter die mij tien kleinkinderen hebben geschonken. Helaas is mijn vrouw na een huwelijk van bijna veertig jaar veel te vroeg overleden. Het nieuws dat ik, een man die bijna zijn leven lang in de wegenbouw heeft gewerkt, een roman had geschreven deed mijn omgeving versteld staan. Hopelijk gaat u veel leesplezier beleven van mijn laat ontdekte schrijftalent.

Als u bij de poort had gewacht tot ik er was, had ik u kunnen vertellen dat niemand recht heeft op juridische bijstand als hij getuige is van een misdrijf. Alleen de mogelijke dader of daders hebben dat. Commissaris, ik heb de beschikking over een fotografisch geheugen. Ik ken alle wetten en regels uit mijn hoofd. Ik ben nu veertien jaar bij de politie en heb nog nooit één wet overtreden. Kunnen we afspreken: eerst vragen en dan pas reageren, commissaris?’
‘Ja, nogmaals mijn excuses, maar gaat u nu snel terug, voordat het fout gaat op het landgoed.’
Bij zijn terugkomst kwam Peter direct naar hem toe.
‘Mark, we hebben een probleem. Die eigenaar weigert om zijn DNA en vingerafdrukken af te geven. Zijn advocaat heeft hem verteld dat hij dat niet hoeft te doen.’
‘Waar is die man? Kom mee, dat gaan we regelen.’
Mark had een hekel aan dit soort mensen die denken dat ze met hun geld alles kunnen oplossen. Nou, bij hoofdinspecteur Mark Wouters ging dat niet lukken; voor hem was iedereen gelijk. Hij zou er eens grof ingaan.
Hij stormde het kantoor zonder te kloppen binnen en riep: ‘Wie is die persoon die niet wil meewerken aan het onderzoek?’
‘Wie bent u? En kunt in het vervolg kloppen, voordat u binnenkomt?’
‘Ik ben de leider van dit onderzoek. Ik vraag het nu voor de laatste keer: ‘Wie is die persoon?’
Toen er nog geen antwoord kwam, ging Mark over tot een favoriete actie: dreigen met een arrestatie.
‘Peter, deze twee heren arresteren wegens het verstoren van de rechts-gang! Dan nemen we op het bureau wel de DNA en zo af. Bel Theo maar op dat hij twee arrestanten komt ophalen.’
Toen hij wilde weglopen, begon de advocaat te protesteren.
‘Dat kunt u niet maken inspecteur, wij zijn geen misdadigers.’
Mark draaide zich om en had een passend antwoord.
‘Of u dat wel of niet bent, daar is juist dat onderzoek voor, meneer de advocaat.