Lekker losjes geschreven! Mooi beeld van hoe het leven loopt en had moeten gaan! En dat is gelukt op papier
Onvoltooid Verlangen
Een filosofisch beeld van mijn leven
- Auteur
-
Leroy Evers
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Reviews
- 4,5 / 5 (2 reviews )
- Prijs
- € 20 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Dit dromerig aandoende werk van Leroy Evers is een autobiografische bundel in een filosofische schrijfstijl. Hij beschrijft fragmenten uit zijn leven die veel indruk op hem maakten. Zijn seksuele relatie met een volwassen man in zijn puberteit, zijn jeugdvriendje Gino en zijn homoseksuele geaardheid, lopen als een rode draad door zijn verhalen. Over verliefd zijn, over begeren, verlies, vernieuwing, over ouder worden en jong willen zijn, over stil verlangen en dromen naar iets wat nooit is geweest. Ook verlangt hij terug naar wat werkelijk gebeurde, maar tóch weer een beetje anders liep dan hij had gehoopt. Zijn intieme verhalen, met een vleugje erotiek nemen de lezer mee naar zijn wereld, waarin hij zijn geheimen prijsgeeft en aan de lezer toevertrouwt. Een bundel met pijnlijke maar ook met gelukzalige momenten, in verhaal- en dichtvorm.
Over de auteur
Leroy Evers werd in 1966 geboren in Gouda, en bracht daar zijn jeugd door en komt uit een gezin van vier. Hij heeft vroeger nooit zijn draai kunnen vinden en de verbintenis met zijn familie was er niet. Hij wil zijn lezers op een filosofische manier meenemen naar de wereld waarin hij opgroeide. Hij schrijft vaak over zijn verlangen, met een ruime fantasie die hij gebruikt om te ontdekken wat hij in zijn jeugd heeft gemist.
Productinformatie
- ISBN
- 9789463897532 / 978-94-638-9753-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 08-11-2019
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 148
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Hé, daar is Gino. We lopen samen verder het steegje in.
Ik zie ‘m steeds minder de laatste tijd. Dat komt door de leegte die overblijft als ik niet kan verzanden in mijn andere wereld. De wereld die ik beter ken dan de wereld waarin ik opgroeide.
‘Die man hè, zou je daar nog heengaan als hij er nog zou wonen?’ vraagt Gino.
‘Nee, tuurlijk niet,’ zeg ik.
‘Waarom niet?’
‘Nou, jij bent mijn vriend.
‘En als we samen zouden gaan?’ vraagt Gino.
‘Nou, dan misschien wel ... Blijf je bij me?’ vraag ik.
‘Nee, dat kan niet,’ zegt Gino.
‘O, waarom niet?’
Op mijn vraag krijg ik geen antwoord. Ik loop verder, zonder Gino.
Waarom hij niet bij me blijft; hij is niet echt. Niks is echt ... of toch wel? Dat is de tweede reden waarom ik er naar zoek, omdat het móét bestaan, ergens.
Ik berg de boodschappen op en loop naar mijn kamer. Ik kijk naar twee foto’s aan de muur. Eerst naar mezelf.
Jij bestaat, maar toch ook weer niet, denk ik.
Dan kijk ik naar de andere foto.
Ik begrijp niet waarom hij niet met me meeliep. Als hij enkel maar in mijn hoofd bestaat, waarom bepaal ikzelf dan niet dat hij met mee loopt naar huis? Kennelijk werkt dat niet zo. Dat is er verwarrend aan. Het is een droom die je niet kan sturen.
Gino is ontroerd als ik hem de volgende dag dit verhaal vertel.
‘Maar Leroy, wat vertel je allemaal, er klopt niks van!’
‘Nee, natuurlijk niet,’ zeg ik, ‘het is verzonnen, het is toch een mooi verhaal?’
‘Ja, dat wel,’ zegt Gino zacht.
‘Zal ik je nog meer vertellen?’
‘Ik wil alles weten,’ zegt Gino.
‘Oke ... Nou, die man, die daar woont in die steeg, waar ik langskom als ik boodschappen voor mijn vader doe en naar huis loop, die ken ik niet, maar dat zei ik al. Maar ik ken een man die níét bestaat in mijn fantasie ...’
Ik zie ‘m steeds minder de laatste tijd. Dat komt door de leegte die overblijft als ik niet kan verzanden in mijn andere wereld. De wereld die ik beter ken dan de wereld waarin ik opgroeide.
‘Die man hè, zou je daar nog heengaan als hij er nog zou wonen?’ vraagt Gino.
‘Nee, tuurlijk niet,’ zeg ik.
‘Waarom niet?’
‘Nou, jij bent mijn vriend.
‘En als we samen zouden gaan?’ vraagt Gino.
‘Nou, dan misschien wel ... Blijf je bij me?’ vraag ik.
‘Nee, dat kan niet,’ zegt Gino.
‘O, waarom niet?’
Op mijn vraag krijg ik geen antwoord. Ik loop verder, zonder Gino.
Waarom hij niet bij me blijft; hij is niet echt. Niks is echt ... of toch wel? Dat is de tweede reden waarom ik er naar zoek, omdat het móét bestaan, ergens.
Ik berg de boodschappen op en loop naar mijn kamer. Ik kijk naar twee foto’s aan de muur. Eerst naar mezelf.
Jij bestaat, maar toch ook weer niet, denk ik.
Dan kijk ik naar de andere foto.
Ik begrijp niet waarom hij niet met me meeliep. Als hij enkel maar in mijn hoofd bestaat, waarom bepaal ikzelf dan niet dat hij met mee loopt naar huis? Kennelijk werkt dat niet zo. Dat is er verwarrend aan. Het is een droom die je niet kan sturen.
Gino is ontroerd als ik hem de volgende dag dit verhaal vertel.
‘Maar Leroy, wat vertel je allemaal, er klopt niks van!’
‘Nee, natuurlijk niet,’ zeg ik, ‘het is verzonnen, het is toch een mooi verhaal?’
‘Ja, dat wel,’ zegt Gino zacht.
‘Zal ik je nog meer vertellen?’
‘Ik wil alles weten,’ zegt Gino.
‘Oke ... Nou, die man, die daar woont in die steeg, waar ik langskom als ik boodschappen voor mijn vader doe en naar huis loop, die ken ik niet, maar dat zei ik al. Maar ik ken een man die níét bestaat in mijn fantasie ...’
Reviews
Deze bundel van korte verhalen en gedichten vormt een ketting van hevige emoties. Veel hiervan is voor mij herkenbaar, maar is opgeschreven op een zeldzaam openhartige wijze.