Een bloemrijke geschiedenis deel III

Een bloemrijke geschiedenis deel III
Een boeiend werkverhaal over een fleurige, kleurige weelde aan gewassen. Van de meeste planten worden de bloemen bestoven door nijvere bijen en andere insecten, daardoor bevrucht en dat levert zaad op. Het is een indrukwekkende wereld van diversiteit op grote schaal. Allemaal ter vermeerdering geplaatst in China, India, Rusland en Armenië. En, geloof me, ik ging met buitengewoon veel genoegen de bloemetjes achterna. De jaarlijkse procesbegeleiding van zaaien, kiemen, verplanten, afstanden bepalen, afwijkende planten verwijderen en de oogstbewaking. En verder verhalen over Angelsaksische zaadhuizen, die belangrijke bijdragen aan de uitbreidingen en verbeteringen van het bloemzaad sortiment hebben geleverd.

Al sinds zijn prilste jeugd heeft de schrijver te maken met bloemen en planten. Hij zwierf in vele landen rond om bloeiende velden te beoordelen. Je reisde van hot naar her, je sjouwde je een slag in de rondte en was voortdurend onderweg. Je at en sliep op de gekste plekken. Als je dan alles eens – vanaf het begin van het eerste boek – de revue laat passeren, krijg je rap in de gaten dat het een voorrecht was op te groeien met zoveel natuur, zo vlak om je heen. Als kind zag je de mensen zaaien, verspenen, planten en werd je vertrouwd gemaakt met het verzorgen van de groeiende en bloeiende gewassen. Je kwam op een heel natuurlijke manier en stap voor stap tot de bewonderende vaststelling dat de Schepper - met Zijn bloemrijke versiering van de aarde - een niet te evenaren kunstwerk in het leven heeft geroepen. En die bewondering is gebleven. Zo’n genetische weelde, met nagenoeg onbegrensde mogelijkheden. We mogen er met volle teugen van genieten en worden gehouden er met zorg en verduurzamend mee om te gaan!

De provincie Jilin grenst in het oosten aan Noord-Korea en Rusland op de grens met het Koreaanse schiereiland en kent ook zeer koude winters. Baishan is een prachtige stad gelegen in het westen van de Changbai Mountains in het zuidoosten van Jilin. Een gebied met adembenemende landschappen. De Yalu of Groene Rivier is een zevenhonderdnegentig kilometer lange rivier op de grens tussen China en Noord-Korea. De rivier ontspringt op de berg de Paektusan en mondt uit in de Koreabaai. Het gebied is bedekt met bergen, heuvels en valleien en omringt door rivieren. Het Lava plateau is een van de speciale geografische kenmerken van het land. De winters zijn over het algemeen vrij lang en droog. De nazomer en herfst zijn meestal aangenaam koel en zonnig. Dicht begroeide bossen zijn de ideale leefplekken voor plant en dier.
Het is de oorspronkelijke vindplaats van de 'Drie Schatten in Noordoost-China' - ginseng, marter en hertengeweien. Het is ook een van de drie belangrijkste productiegebieden voor de kruidengeneeskunde in China. Speciale lokale kruidenproducten zijn onder andere: Panax ginseng, Ginsengwortel, Rana chensinensis, Aziatische graskikker, Rhodiola sachalinensis, wortel en Schisandra chinensis, bessen.

Ja, het was wel even lachen toen we onze kamer in het gouvernementele logeergebouw in Baishan binnenkwamen. Midden op de tafel lag namelijk een grote plasticzak met melkpoeder. Er mankeerde verder niets aan de kamer, nee, je zult het altijd zo krijgen, maar die zak met melkpoeder? Ze zagen ons kennelijk aan voor leden van de blauwe knoop*. Of we werden geacht voortdurend melk nodig te hebben om de kaaskop-legende levendig te houden.

*Van de blauwe knoop zijn betekent 'tegen het drinken van alcohol zijn'. De blauwe knoop in deze uitdrukking verwijst naar het blauwe insigne dat de mensen in Nederland droegen die zich in de tweede helft van de negentiende en de eerste helft van de twintigste eeuw inzetten om het drankmisbruik tegen te gaan.

Gelukkig werden er, na enige navraag, al snel verschillende flesjes water met een smaakje aangedragen, die we eerst maar eens in de wasbak met koud water hebben gezet om wat te koelen. En dorst hadden we best wel na een zes uur durende non-stop autorit van Changchun naar Baishan. Na een opfrisrondje werden wij verwacht in het hoofgebouw voor de officiële ontvangst.
Een enthousiaste burgemeester en flink wat hogere partijleden gaven acte de présence, maar gelukkig ook een aantal lieden met groene vingers. Een buitengewoon hartelijke ontvangst, waarbij de belangrijkste partijleden zich vrijwel uitsluitend concentreerden op de te nuttigen blikjes Moutai*.