Ik heb genoten van dit boek - dat ik wel niet in één ruk kon uitlezen. Maar elke dag een stukje helpt je gestaag en met nieuwsgierigheid vooruit.
De auteur staat stil bij de tijd en de vragen die er al dan niet toe doen.
De metaforen en de omgeving zijn goed gekozen.
De titel legt zichzelf uit na driekwart boek. De mindere wordt door ontbering en terugkerende tegenslag op de proef gesteld.
Gekweld door de waarom vraag, lijkt hij steeds dichter te komen bij de verlossing.
De schrijver wentelt zich in een soort nihilisme dat doet denken aan Sartre, Camus en God is dood van Nietzsche. Wel wordt het nooit helemaal cynisch en zwartgallig. Hoogstens plagerig. Je stelt jezelf de vraag of de auteur nu wel of niet gelovig is. Zijn hoofdpersonnage ademt geloof uit. Maar toch is het boek meer een poging tot bewijs dat God NIET bestaat. Toch niet in de vorm en met de eigenschappen die we hem hoopvol aanmeten. Einsteins relativiteitstheorie wordt nooit letterlijk vernoemd, maar is duidelijk een inspiratie. De passages over zwaartekracht of voorstellingen van wat oneindig zou moeten zijn, doen je duizelen. Maar dat is nu net wat Youtjar meemaakt. De waarheid grenst aan de waanzin. En dit boek laat je proeven van het onbegrijpelijke, zonder louter geleerd te willen overkomen. Een zoektocht naar het paradijs, via het slijk, met soms ook platter taalgebruik, sprankeltjes hoop en herhalingen die ertoe doen. Chapeau!
De auteur staat stil bij de tijd en de vragen die er al dan niet toe doen.
De metaforen en de omgeving zijn goed gekozen.
De titel legt zichzelf uit na driekwart boek. De mindere wordt door ontbering en terugkerende tegenslag op de proef gesteld.
Gekweld door de waarom vraag, lijkt hij steeds dichter te komen bij de verlossing.
De schrijver wentelt zich in een soort nihilisme dat doet denken aan Sartre, Camus en God is dood van Nietzsche. Wel wordt het nooit helemaal cynisch en zwartgallig. Hoogstens plagerig. Je stelt jezelf de vraag of de auteur nu wel of niet gelovig is. Zijn hoofdpersonnage ademt geloof uit. Maar toch is het boek meer een poging tot bewijs dat God NIET bestaat. Toch niet in de vorm en met de eigenschappen die we hem hoopvol aanmeten. Einsteins relativiteitstheorie wordt nooit letterlijk vernoemd, maar is duidelijk een inspiratie. De passages over zwaartekracht of voorstellingen van wat oneindig zou moeten zijn, doen je duizelen. Maar dat is nu net wat Youtjar meemaakt. De waarheid grenst aan de waanzin. En dit boek laat je proeven van het onbegrijpelijke, zonder louter geleerd te willen overkomen. Een zoektocht naar het paradijs, via het slijk, met soms ook platter taalgebruik, sprankeltjes hoop en herhalingen die ertoe doen. Chapeau!