Jaarringen
Verhaal van een vriendschap

Jan en Aart ontmoeten elkaar in de eerste klas van de middelbare school. Er ontwikkelt zich een hechte vriendschap, die onder meer resulteert in een huwelijk van Aart met Jans vriendinnetje Gerdien.

In hun studententijd wonen Jan en Aart jaren samen en hun werkzame leven beginnen ze op hetzelfde advocatenkantoor. Ze beleven vele avonturen. Hun vriendschap verwatert in de loop van jaren, als ze hun leven op verschillende wijze en plaatsen verder invullen. Dan, na jaren wordt Jan gebeld door zijn oude vriendin Gerdien, die inmiddels van Aart is gescheiden. Ze bericht hem dat Aart een zware hersenbloeding heeft gehad. Zijn leven hangt aan een zijden draadje. Jan besluit Aart direct op te zoeken. De vriendschap lijkt op te leven totdat ...

Bernie is het pseudoniem van Ben van Beek, gepensioneerd advocaat te Enschede. Hij woont in Boekelo, is gehuwd en heeft twee volwassen zoons die elders wonen. Jaarringen is zijn tweede roman. Eerder verscheen Logboek, zijn debuutroman. Zijn boeken zijn een vrije interpretatie van gebeurtenissen die zich zouden kunnen hebben voorgedaan in zijn eigen kennissenkring. Naast het schrijven van korte stukken in diverse plaatselijke bladen, houdt hij zich bezig met tekenen, schilderen en meubels maken. Op al deze gebieden beschouwt hij zichzelf als autodidact.

Hij heeft nu z’n voeten nog niet op de zware salontafel gelegd om nog even relaxed te genieten van het laatste stuk van ‘De Wereld Draait Door’, of de telefoon gaat, nog voor hij in slaap heeft kunnen dommelen. Hij ziet in de display dat het Gerdien is. Die belt anders alleen met verjaardagen.
“Hallo Jan met Gerdien hier, stoor ik?” En dan zonder het antwoord af te wachten: “Ik heb een minder leuke mededeling.”
“Hoi, Gerdien, hoe is het?”
“Nou niet te best. Aart heeft gisteravond een hersenbl… of nee een beroerte gehad, een herseninfarct dus. Hij ligt in het ziekenhuis.” Aart, was dat niet die vriend die nauwelijks nog bestond? Die vriend die hij alleen nog maar bij begrafenissen van de ouders van naaste vrienden zag en verder nooit eens iets van zich liet horen. Kwam die zich nu op deze wijze weer in zijn leven binnendringen?
“Dat meen je niet... echt? Hoe is het nu met hem dan? Is het ernstig?” Met een klap staan Jans voeten op de planken kamervloer. Gerdien laat hem nauwelijks uitspreken.
“Hij ligt in het academisch ziekenhuis. Ik weet ook niet zo veel, maar Kaj belde gisteren. Hij is gisteravond gewoon omgevallen. Hannah hoorde opeens een knal en daar lag Aart voor z’n boekenkast.” Jan schrikt minder van de mededeling dan hij achteraf voor mogelijk had gehouden. Hij vraagt zich verbaasd af of hij in de loop der tijd zoveel van Aart is vervreemd, dat hij inmiddels niet meer dan een goede kennis is geworden, wiens eventuele verscheiden niet meer impact op hem zal hebben dan de degradatie van FC Twente. Toch is het net of de opmerking van Gerdien ruimte in zijn hoofd vrijmaakt. Een plek in zijn hersens die, even helemaal los van andere gedachten, bezig is de vers verkregen informatie te verwerken tot iets dat zijn gevoel raakt.
“Hoe is het met hem? Komt het goed?” hoort hij zichzelf zeggen.
“Nou, Kaj is vanmorgen bij hem geweest. Hij kan helemaal niks."