Een erg pakkend verhaal, het boek weet de aandacht van de lezer vast te houden en verrast de lezer ook meermaals. Een aanrader!
Sylverlicht
de terugkeer van een legende
- Auteur
-
Lucinda Kamphuis
- Uitvoering
- Paperback
- Reviews
- 4,5 / 5 (2 reviews )
- Prijs
- € 25 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
Samenvatting
Om de vrede tussen hun landen te bewaren, wordt er een huwelijk gearrangeerd tussen de jonge Koning Alexander en de rijke hertogsdochter Sophie Sotoran. Maar wat begint als een sprookje verandert al gauw in een nachtmerrie wanneer de verhalen over de legendarische Koningin der Magiërs beginnen te herleven in de stad. Deze ‘levende godin’ werd vroeger vereerd door het volk, maar gevreesd en zelfs verbannen door de elite. Decennialang was ze onvindbaar, maar nu lijkt ze plots teruggekeerd te zijn. De koning begint een klopjacht om de aanhangers van de godin te vinden, maar hierdoor zwelt de chaos alleen maar aan. Rebellie ontstaat, ondergrondse genootschappen komen aan de oppervlakte, heimelijke complotten worden ontrafeld en iedereen lijkt een geheim met zich mee te dragen.
Over de auteur
Lucinda Kamphuis (1995) studeerde klinische forensische psychologie in Amsterdam, Melbourne en Tilburg, maar heeft een groot hart voor de creatieve wereld van musical, ballet en boeken. Ze houdt van het bedenken van nieuwe (fantasie)werelden met verschillende culturen en religies, waarbij haar reislustigheid en interesse in vreemde beschavingen en oude fabels goed van pas komt. In haar verhalen probeert ze zware onderwerpen als moord, rebellie en verraad te combineren met humor en liefde, met altijd ruimte voor geheimen, magie en behoorlijk wat plotwendingen. "Sylverlicht" is haar debuutroman.
Productinformatie
- ISBN
- 9789463899277 / 978-94-638-9927-7
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 24-01-2020
- Taal
- Nederlands
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 378
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
‘Niemand kan dagen achtereen scherp blijven zonder pauze,’ zei Cysan. ‘Zelfs een koning niet.’
‘Maar een feest, Cysan. Het is zo banaal.’
De koning en zijn beste vriend zaten in ’s konings werkkamer. Voor hen lagen rapporten en plannen om de overvloedige oogst in het westen zo snel mogelijk naar het noorden te brengen om zo de hongersnood aan te pakken. Op de rapporten stonden twee volle glazen oscan.
‘Kom nou, je hield vroeger toch altijd van festivals? Lekker eten, beetje sparren, mooie meisjes bekijken…’
‘Ik ben getrouwd nu.’
‘Oh ja, dat vergeet ik telkens.’ Cysan grijnsde flauwtjes. ‘Hoe gaat het met Sophie?’
‘Kunnen we het daar een andere keer over hebben?’
Aan Alexanders geagiteerde stem hoorde Cysan direct dat de relatie tussen de twee niet bepaald verbeterd was door de pup die Alexander haar had gegeven.
‘Ze geeft die verdomde hond meer aandacht dan mij,’ voegde hij er mompelend aan toe, Cysans vermoedens bevestigend.
‘Dat is niet zo gek als je bedenkt dat haar echtgenoot vierentwintig uur per dag bezig is met werkzaamheden waar hij ministers voor heeft.’
Alexander keek hem aan met een boze blik die menig burger door de knieën had doen zakken.
Maar Cysan keek belerend terug. ‘Je weet dat ik gelijk heb.’
De koning kreunde en nam een slok oscan. Hij keek met een boos gezicht naar de rapporten, alsof die verantwoordelijk waren voor zijn huwelijksproblemen.
Cysan vervolgde: ‘Heer Menza heeft de epidemie onder controle, je hebt Heer Ortéon de leiding gegeven over het opbouwen van de oostelijke steden en we komen heus wel uit die hongersnood. Eén dagje feestvieren kan echt geen kwaad.’
‘Maar de misdaad in Vanzall dan?’ protesteerde Alexander. ‘Ik moet daar zo snel mogelijk heen om orde op zaken te stellen.’
‘Met alle respect, majesteit,’ zei Cysan, ‘maar naar wat ik heb gehoord en gelezen is die misdaad vooral een kwestie van juwelen van rijke dames die gestolen worden door schooiers. Hongersnood en verwoeste steden zijn wel iets belangrijker dan dat.’
‘Maar beter dat je niet getrouwd bent, ik denk niet dat een dame het met je eens zou zijn.’
‘Zolang haar koning het maar met me eens is,’ zei Cysan, die zijn glas optilde en Alexander een veelbetekenende blik toewierp.
‘Wie zegt dat ik het met je eens ben?’
‘Laten we het zo doen,’ zei Cysan. ‘Jij neemt een dagje vrij en geniet van de festiviteiten en spendeert wat tijd met je mooie vrouw, en dan zal ik me persoonlijk gaan bemoeien met die misdaad in Vanzall. Dan hoef jij dat niet te doen.’
‘En dan moet ik geloven dat jij die misdaad serieus gaat nemen?’
‘We kunnen het ook andersom doen: dan spendeer ik tijd met Sophie en los jij die misdaad op.’
Alexander schoot in de lach. ‘Grote Goden, Cysan, je durft wel.’
‘Maar een feest, Cysan. Het is zo banaal.’
De koning en zijn beste vriend zaten in ’s konings werkkamer. Voor hen lagen rapporten en plannen om de overvloedige oogst in het westen zo snel mogelijk naar het noorden te brengen om zo de hongersnood aan te pakken. Op de rapporten stonden twee volle glazen oscan.
‘Kom nou, je hield vroeger toch altijd van festivals? Lekker eten, beetje sparren, mooie meisjes bekijken…’
‘Ik ben getrouwd nu.’
‘Oh ja, dat vergeet ik telkens.’ Cysan grijnsde flauwtjes. ‘Hoe gaat het met Sophie?’
‘Kunnen we het daar een andere keer over hebben?’
Aan Alexanders geagiteerde stem hoorde Cysan direct dat de relatie tussen de twee niet bepaald verbeterd was door de pup die Alexander haar had gegeven.
‘Ze geeft die verdomde hond meer aandacht dan mij,’ voegde hij er mompelend aan toe, Cysans vermoedens bevestigend.
‘Dat is niet zo gek als je bedenkt dat haar echtgenoot vierentwintig uur per dag bezig is met werkzaamheden waar hij ministers voor heeft.’
Alexander keek hem aan met een boze blik die menig burger door de knieën had doen zakken.
Maar Cysan keek belerend terug. ‘Je weet dat ik gelijk heb.’
De koning kreunde en nam een slok oscan. Hij keek met een boos gezicht naar de rapporten, alsof die verantwoordelijk waren voor zijn huwelijksproblemen.
Cysan vervolgde: ‘Heer Menza heeft de epidemie onder controle, je hebt Heer Ortéon de leiding gegeven over het opbouwen van de oostelijke steden en we komen heus wel uit die hongersnood. Eén dagje feestvieren kan echt geen kwaad.’
‘Maar de misdaad in Vanzall dan?’ protesteerde Alexander. ‘Ik moet daar zo snel mogelijk heen om orde op zaken te stellen.’
‘Met alle respect, majesteit,’ zei Cysan, ‘maar naar wat ik heb gehoord en gelezen is die misdaad vooral een kwestie van juwelen van rijke dames die gestolen worden door schooiers. Hongersnood en verwoeste steden zijn wel iets belangrijker dan dat.’
‘Maar beter dat je niet getrouwd bent, ik denk niet dat een dame het met je eens zou zijn.’
‘Zolang haar koning het maar met me eens is,’ zei Cysan, die zijn glas optilde en Alexander een veelbetekenende blik toewierp.
‘Wie zegt dat ik het met je eens ben?’
‘Laten we het zo doen,’ zei Cysan. ‘Jij neemt een dagje vrij en geniet van de festiviteiten en spendeert wat tijd met je mooie vrouw, en dan zal ik me persoonlijk gaan bemoeien met die misdaad in Vanzall. Dan hoef jij dat niet te doen.’
‘En dan moet ik geloven dat jij die misdaad serieus gaat nemen?’
‘We kunnen het ook andersom doen: dan spendeer ik tijd met Sophie en los jij die misdaad op.’
Alexander schoot in de lach. ‘Grote Goden, Cysan, je durft wel.’
Reviews
Een heerlijk boek dat steeds spannender wordt! Veel plotwendingen, mooie thema's en spannend tot het eind. Een aanrader! Nu wachten op deel 2!