Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Eleni en Padomé
Gevoelig in relatie

Auteur

Myriam Laureys

Uitvoering
Paperback
Reviews
5,0 / 5 (1 reviews )
Prijs
16 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Maak kennis met Eleni en Padomé. Negen kortverhalen dompelen je in een rijkdom van eenvoudige thema's zoals emotie, liefde en spiritualiteit en knipogen naar onze sensitievere inslag. Bewust breken ze met de jachtige wereld. Elementen als verwondering, ontdekking, durven stilstaan en voelen maken deze verhalen, op het eerste zicht naïef en daarom net zo waardevol. Ondanks de sprookjesachtige sfeer is dit niet geschreven voor kinderen. Een gedetailleerde beleving met een vleugje magie, en een vrije interpretatie, zodat je de verhalen graag herleest. Het einde is een gedicht dat het gehele verhaal bezingt. De mysterieuze en speelse ondertoon maakt het boekje geschikt, om te lezen, wanneer je even tijd maar geen zin hebt, om te beginnen aan een lijvig boek.

Over de auteur

Myriam Laureys (1965), moeder van twee zonen, woont in Beveren-Waas en is beginnen schrijven na een ingrijpende levensgebeurtenis. Haar creatieve geest begon zich te vertalen in schrijven, eerst gedichten maar eindigde in schrijfopdrachten van korte verhalen. Eleni en Padomé is ontstaan uit een vijfjarige relatie, en ondanks het afgesloten hoofdstuk, blijft een open einde zo typisch aan de auteur. Dit boekje uitbrengen is als een drempel overgaan en eindelijk durft ze met haar sensitiviteit naar buiten te komen en anderen te inspireren.

Productinformatie

ISBN
9789464031447 / 978-94-640-3144-7
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
15-05-2020
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
64
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Ze strandde hier. Ze was uit het roeibootje gevallen dat ze vanmorgen in de baai, in een onbesuisde bui de kant had afgeduwd. De energie om er opnieuw in te raken, haalde ze uit haar boosheid. Dat Padomé haar niet ging vinden, vond ze net goed. Ze wou weg van hem. Zijn gesloten gezicht had bij haar de lont aangestoken, die van verzet. Hoe durfde hij haar zo te kwetsen? En dan die laatste zin, die de aanzet was van haar grote woede, zijn nonchalante “kalm een beetje”, alsof “kalmiteit” het ging oplossen.

Nog nooit was ze zo woest en zo kalm de straat uitgelopen, op weg naar het strand. Ze had de rugzak meegegrist, die ze op de dagtocht had willen meenemen, een dagtocht met Padomé.

Ze kwam opgewonden aan bij het roeibootje. Haar arm schoof uit en met een geschaafde linkerhand nam ze vastberaden de peddels vast en begon te roeien. De boot kapseisde en nadat ze opnieuw in balans zat, roeide ze alsof haar leven eraan zou geloven. Ze roeide het allemaal af. Slag voor slag, de peddels te diep maar het bootje kreeg vaart. Ze zag dit als een aanmoediging, toen ze zichzelf nat spatte, kon haar dit niet deren. Ze wou weg, weg van dat vasteland dat haar met hem verbond, haar sussend en kalmerend. Er kwam een heleboel energie los, die zich vertaalde in een rode blos, verhit gezicht en handelingsdrang. Roeien, tegen de klippen op. Kon ze nog sneller?

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Hubert De Bock op 19-08-2020
Ik heb genoten van de lichtvoetigheid van de teksten. De gebeurtenissen werden kleurrijk beschreven.
Na een verhaal keek ik uit wat het volgende inhield. Mooi.