Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Ida vs. Lewy Body
een waanzinnige strijd met dementie

Auteur

Terry van Lierop

Uitvoering
Paperback
Genre
Romans
Reviews
4,5 / 5 (6 reviews )
Prijs
21 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Ida heeft een vol leven achter zich als ze in de winterperiode van haar bestaan geconfronteerd wordt met de ziekte Lewy Body. Een vorm van dementie gepaard gaande met waanbeelden en hallucinaties. In deze originele roman vloeien twee verhaallijnen in elkaar over. De fantastische verhaallijn bevat Ida’s belevingswereld die gedomineerd wordt door een missie en veroorzaakt door waanbeelden. Haar hersenpan gaat hierin met haar op de loop, maar tegelijkertijd wordt haar liefde voor de natuur er als een rode draad doorheen geweven. De andere verhaallijn speelt zich af in het verpleeghuis waar Ida woont, waar ze regelmatig geconfronteerd wordt met flashbacks uit haar verleden. Deze roman boeit de lezer met een goed geschreven verhaal en zorgt voor meer inzicht in een leven met Lewy Body.

Over de auteur

Terry van Lierop (1961) had het begin van deze roman klaar toen haar verhalenbundel ‘Tuin der vervlogen tijden’ werd uitgegeven. Graag wil ze met deze roman de lezer laten voelen hoe het is om te moeten leven met Lewy Body in je hoofd. Ook Terry’s vader heeft jaren aan deze ziekte geleden. Hij vertelde vroeger voor het slapen gaan zelfverzonnen verhalen aan Terry’s jongste zus Dorothé. Al vijfentwintig jaar is Terry lid van een schrijverskring en vertelde ze graag verhalen aan haar vier inmiddels volwassen kinderen. Nu ze onlangs trotse oma is geworden van haar eerste kleinkind, kan ze over een paar jaar weer naar hartelust vertellen en voorlezen.

Productinformatie

ISBN
9789464033052 / 978-94-640-3305-2
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
12-06-2020
Taal
Nederlands

Genre
Romans

Uitvoering
Paperback
Pagina's
222
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Ida heeft de zak stevig dichtgeknoopt en sjouwt hem op haar schouders over dichtbegroeide bospaden. Bramenstruiken en brandnetels bezorgen haar benen schrammen en bulten. Het kan haar niet deren, ze zal en moet dit tot een goed einde brengen. Straks zal ze haar benen wel behandelen met een wondpapje van aloë vera. De kennis van kruiden is al vaker goed van pas gekomen. Dit is één van de voordelen van lid zijn van de Tonanzi-stam. Om echter helemaal geaccepteerd te worden, moet ze bewijzen waardig en capabel genoeg te zijn. Pas dan zal ze ingewijd worden en samen met de anderen het Plan verder opzetten en vervolmaken.
Maar haar geest mag nu niet afdwalen, ze moet alert blijven. Uit ervaring weet ze dat de hokwa’s huizen in oude berken en dichte heesters. Uitstekend voorbereid heeft ze dit pad gekozen waar veel goedaardige linden leven. In de verte meent Ida een schim te zien zweven tussen een groep heesters. Hij komt echter niet dichterbij, later is deze niet meer waar te nemen.
Grote moeite heeft ze om de zak in bedwang te houden. Het einde van dit pad zal op de grote grasvlakte uitkomen waar ze enkele dagen geleden een diepe kuil heeft gegraven. De brede platte vingertoppen drukken steeds harder tegen de binnenkant van de zak. Eindelijk heeft ze haar laatste voetstap op het pad gezet en voelt ze het door dauw benevelde natte gras onder haar voeten. Schichtig kijkt ze het door haar achtergelaten bos in, ze wil er zeker van zijn dat de hokwa’s zich niet in de buurt bevinden.
Als een hinde snelt ze door het gras naar de plek waar het noodlot ligt voor de gevangen onrustige schepselen in de zak. De enige manier om van de hokwa’s af te komen die bezit van haar hebben genomen, is hen levend begraven.

Reviews (6)

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door José op 26-06-2020
Mijn leeservaring:
Vanaf het voorwoord greep het geschrevene me aan, je proeft de liefdevolle sfeer in de prachtig gekozen woorden van Terry.
Waarschijnlijk hoef ik aan niemand die iemand met dementie in zijn omgeving heeft/had uit te leggen wat een impact deze rotziekte heeft op zijn of haar omgeving. Lewy Body gaat (in mijn beleving door het lezen van dit boek) echter nog een stapje verder. De waanbeelden, hallucinaties opgeteld bij de vertwijfeling en de angsten maken het geheel zo intens verdrietig dat ik regelmatig even het boek moest neerleggen omdat ik niets meer kon lezen door de tranen die over mijn wangen biggelden. Ik moest steeds maar denken aan een paar zeer geliefde mensen die te kampen kregen/hebben met dementie. Dat iemand deze hevige emoties bij je op weet te roepen is alleen al een diepe buiging waard voor de auteur.

Het boek wordt geschaard in de categorie Romans, maar het had wat mij betreft ook wel een bijvoeging mogen hebben van Fantasy. Het boek bestaat namelijk uit twee verhaallijnen die flawless in elkaar over lopen. Aan de ene kant lezen we dat Ida op een missie is die voortkomt uit haar verleden, zoveel mogelijk natuur proberen te redden en behouden om het maar even kort door de bocht te zeggen, we willen tenslotte geen spoilers!! Dat dit slechts waanbeelden zijn is overduidelijk, maar toch weten we meteen waar Ida's hart ligt.
Ook haar kinderen zijn natuurlijk geen seconde uit haar gedachten. De kinderen bezoeken haar regelmatig in het verpleegtehuis waar Ida woont. Al naar gelang Ida's geheugen haar steeds meer in de steek laat wordt het verdriet ook veel intenser uiteraard.

Ik kan niet anders zeggen dan dat het boek geniaal is opgebouwd, de verhaallijnen lopen zo mooi in elkaar over. De realiteit en de fantasie vullen elkaar als het ware aan, versterken het geheel waardoor je op een heftige manier wordt meegesleept in Ida's leventje. Dat dementie niet te genezen is sluimert als een giftige slang in je achterhoofd, je weet dat dit niet goed afloopt voor desbetreffende patienten, toch wil je graag doorlezen om te beleven hoe Terry dit verhaal tot een einde breit.

Chapeau, ik was ondanks mijn tranen en mijn herinneringen zeer onder de indruk van dit "fantastische" verhaal waarbij we een klein inkijkje krijgen in het surrealistische/realistische hoofd van iemand met Lewy Body. Waarschijnlijk is deze vorm niet bij veel mensen bekend en zou het kunnen zorgen voor wat meer empathie/inlevingsvermogen bij diegenen die te kampen hebben met dit verschijnsel, al is het alleen al voor de mensen die niet direct te maken hebben met Lewy Body maar wel met hun naasten. Het is waarschijnlijk moeilijk te verwoorden voor sommigen wat deze ziekte inhoudt, maar Terry van Lierop weet het op een wonderbaarlijk knappe manier te schetsen. Je voelt en proeft, je beleeft.
Dat op zich al maakt dit boek tot een knap staaltje schrijfkunst!
Ook uiteraard een vermelding over de cover. Deze is gemaakt door Terry's dochter Guusje Sijbers, een kunstenares met meer talent in het bovenste kootje van haar pink dan ik in mijn hele ledematen bij elkaar ;-)

door Ciel Peeters-Hermans op 24-07-2020
Het boek leest heel gemakkelijk, een hele fijne manier van schrijven maar ik moest het na een paar "hoofdstukken" toch steeds wegleggen omdat het veel met me deed.
Heel mooi hoe de twee verhaallijnen in elkaar overlopen. Knap om dat op deze manier op papier te kunnen zetten.
Ook een mooie opbouw in het verhaal en het einde was toch heel verrassend, ook al weet je dat dit te verwachten is.
Ik vind de roman ook zo goed in deze tijd passen. De connectie met de tijd waar we nu in leven was heel sterk. Zo heftig.
En dan de cover niet te vergeten. Hoe verder ik in het boek las hoe prachtiger ik hem vond. Alle lof voor haar dochter Guusje.
Kortom een prachtige roman een echte aanrader.
door Lot op 31-07-2020
Prachtig boek. Je kunt goed merken dat Terry een groot natuurliefhebber is. Ze neemt je mee naar de prachtigste plekken, waarbij je het gevoel krijgt dat je er echt bent geweest. Door de dubbele verhaallijn krijg je een goed beeld van de verwarring tussen werkelijkheid en waanbeelden van mensen met Lewy-Body. Je leert Ida goed kennen en leeft met haar en haar frustraties mee. Tranen van ontroering...
door Yvonne op 21-08-2020
Het boek heeft me geboeid
en geroerd vanaf het begin tot het einde. Het heeft me enig inzicht gegeven in deze vorm van dementie. Heel knap hoe de 2 verhaallijnen elkaar raken en afwisselen. Het laat de overgangen bij Ida zien op een hele begrijpelijke manier. Het boek leert me ook dat het soms heel.pijnlijk is om in de dementie wereld te leven maar met tijden ook heel mooi en avontuurlijk als Ida in haar fictieve wereld .leeft. Ik denk dat dit de familie tot troost kan zijn. De dementerende leeft niet de hele tijd in kommer en kwel. De avonturen van Ida worden heel.aanschouwelijk beschreven. Je ziet de gebeurtenissen en de natuur en die etterige hokwa personen zo voor je. Tevens heeft dit fictieve verhaal een duidelijke boodschap.Aangrijpend de terugkeer van Ida tot de werkelijke wereld en de reacties van haar kinderen. Ik moest het boek geregeld even wegleggen om het verhaal te laten bezinken. Uit dit boek spreekt ook de kracht van de familie, de warmte, liefde het geduld en aandacht voor elkaar. Het slot is mooi en geeft de impact dat een mensenleven kan hebben richting de toekomst aan. Ook als je er niet meer bent, kun je van betekenis zijn. Troostvolle gedachte mooi verwoord. Prachtig dat dochter Guusje de tekening op de voorzijde heeft gemaakt. Het boek heeft veel.indruk op mij gemaakt.
door Annette op 23-02-2021
Terry heeft het mooi kunnen verwoorden hoe werkelijkheid en fantasie door elkaar heen lopen in een brein aangetast door dementie. Voor mij zat er een duidelijke herkenning in met mijn moeder die helaas bijna vijf jaar geleden is heengegaan.
De momenten van Ida met haar dochters zijn bijna letterlijk te voelen en te herkennen, vandaar dat het me tot tranen toe beroerde.
Het gevecht van Ida tussendoor vind ik erg knap gevonden, met alle opmerkelijke opsommingen van natuur en cultuur.
Kortom, een boek dat het zeker waard is om te lezen.
☆ ☆ door Henriette op 09-03-2022
Beste Terry,
Ik heb genoten van je boek. Wat een prachtige natuurbeschrijvingen heb je gegeven, het voelde alsof ik mee was op de missie van Ida en Tai.
De beschrijving van het in elkaar overlopen van fantasie en werkelijkheid in het hoofd van Ida, heb je heel liefdevol beschreven. Het geedft inzicht in wat de ziekte met iemand doet.
Mooi ook hoe de omgeving met haar gevoel mee gaat zodat ze niet het gevoel krijgt dat ze niet serieus genomen wordt.
Kortom, wat mij betreft een aanrader.
Lieve groet van Henriette
ps. Dorothe gaf me het boek voor mijn verjaardag ? Een prachtig cadeau