De strijd om erkenning.
De strijd tegen het jarenlange onrecht in het cultuurbeleid.
De uiteindelijke overwinning en het wijze reflectieve slot.
Als muzikant en kunstschilder heeft Erik geprobeerd om zijn brood te verdienen, maar helaas gaat dat steeds moeilijker. Daarom besluit hij om een achtstemmige canon te schrijven. Er zit een wiskundig geheim in. Het is echter een worsteling van een muzikant die ondanks tegenslag en armoede met een canon de (wiskundige) wereld wil veranderen. Zal het hem lukken om het eeuwenoude mysterie van de priemgetallen op te lossen?
Sebastian Petersen (geboren in 1974) komt uit een muzikantenfamilie. Hij is afgestudeerd als klassiek klarinettist aan het Brabants conservatorium. Hij heeft in een musical orkest gezeten en klarinet les gegeven. Tevens is hij werkzaam als dirigent voor orkesten. Daarnaast heeft Sebastian als kunstschilder geëxposeerd in onder andere galerie Kralingen. Hij is getrouwd en uit liefde voor zijn vrouw en de liefde voor al deze kunstdisciplines, haalt hij genoeg inspiratie om verhalen te schrijven.
De acht. De lemniscaat. Het symbool voor de eeuwigheid, voor het oneindige in tijd en ruimte. Tevens achterstevoren - horizontaal en verticaal - hetzelfde. Wat je hoort is "horizontaal," maar wat je leest (de notatie op schrift) is "verticaal." Dat zit allemaal in de fuga.
Erik fietst iedere ochtend om kwart over zes naar zijn werk. Het is zeven kilometer van huis naar werk. Zelfs 's winters als het buiten donker en koud is, fietst hij. De wind snijdt dan in zijn oren en hij krijgt oorpijn. De regen striemt in zijn gezicht dat rood en gevoelloos wordt. Op het werk aangekomen om kwart voor zeven begint gelijk de werkdag.