Kroniek van een Ongeboren Renner
Uit de Annalen van een Wielerclub

In een amalgaam van feit en fictie verslaat ene Guidon Gazelle zijn wedervaren als wielertoerist bij zijn club, de belevenissen van het illustere fietsersduo Seed'n en de Berre, en de lotgevallen van een kroniekschrijver tegen wil en dank...

Kroniek van een Ongeboren Renner is een bundeling bruisende en bij wijlen hilarische verhalen, gelardeerd met kolder en Zuid-Nederlandse accenten, die iedere fietsliefhebber zal begeesteren en verblijden. Om steeds bij de hand te hebben, in het salon, op een terrasje, bij de haard of op de nachttafel... of om in één ruk uit te lezen!

In het Belgische Oeselgem, een rustig dorpje aan de Leie, bloeit al decennia lang een voorbeeldige club van wielertoeristen, WTC Oeselgem ‘Ontspanning Verenigt’. Toen enige jaren geleden Ignace Borde zijn kuiten voelde kriebelen en lid werd van de vereniging, bleek zijn pen alras sterker dan zijn benen, en zijn litteraire talenten heel wat meer uitgesproken dan zijn atletische... een Renner zou hij nooit worden! Schrijven daarentegen zit hem in het bloed, en zijn eerste boek Kroniek van een Ongeboren Renner kon dan ook niet lang meer uitblijven. Dat de club zelf dit jaar 50 jaar bestaat, is puur toeval, maar wel lekker meegenomen.

De val van Armand was volkomen nutteloos. Eerst aarzelend, dan onvermijdelijk voluit. De Keien van de Koppenberg zijn Onweerstaanbaar.

Toch viel Armand niet zomaar. Armand viel voornaam. Alles aan Armand straalt voornaamheid uit: zijn benen (de mooiste van het peleton), zijn haar, zijn fiets, zijn houding, zijn gouden kies. De draagwijdte en het timbre van zijn stem. Zijn aanwezigheid tout court. Het oogt bijna aristocratisch, tegelijk schalks en ruiterlijk, ei zo na adellijk.

Ook op adel staat geen leeftijd.