Spreken in een stille taal, verbindingen hebben met elkaar. Het boek zet je aan om stil te staan bij de mooi kleine dingen des levens. Wat we in deze gejaagde tijden veel te weinig doen. Een absolute aanrader voor degene die een positief, feel good boek met een boodschap zoeken.
Zonder woorden
In stilte kan de taal der liefde en vriendschap echt begrepen worden
- Prijs
- € 20 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Hallo jij nieuwsgierige. Ik geniet ervan om bij jou te zijn. Bij jouw vreugde, angst, liefde, verdriet, rust, boosheid en geluk. Ik aanvaard jou zoals je bent. Dat vertelde Jerome aan Lotte in zijn stille woorden. Dat en zoveel meer. Kom je het ontdekken?
Jerome neemt Lotte mee in zijn stille wereld waar hij heel dicht bij de natuur leeft. Daar leert Lotte luisteren naar de stilte, haar buikgevoel én naar Jerome. ‘De wolken zijn net zo waardevol als de zon’, is één van zijn vele visies. Zijn wereld verwondert Lotte diep. Hoe dieper ze afdaalt naar haar buikgevoel, hoe beter ze Jerome begrijpt. Maar durft Lotte blindelings haar intuïtie te volgen?
Jerome neemt Lotte mee in zijn stille wereld waar hij heel dicht bij de natuur leeft. Daar leert Lotte luisteren naar de stilte, haar buikgevoel én naar Jerome. ‘De wolken zijn net zo waardevol als de zon’, is één van zijn vele visies. Zijn wereld verwondert Lotte diep. Hoe dieper ze afdaalt naar haar buikgevoel, hoe beter ze Jerome begrijpt. Maar durft Lotte blindelings haar intuïtie te volgen?
Over de auteur
Lieselot Jonckheere (1991) woont met haar man en twee zonen in Jabbeke. De wijsheid die haar bijzondere zielsvrienden met haar deelden vond ze zo verbazingwekkend dat ze uit dankbaarheid besloot er een boek over te schrijven. Na zichzelf tien jaar onder te dompelen in de stille en natuurlijke leefwijze van haar zielsvrienden is Lieselot ervan overtuigd dat hun wijsheid en liefde voor de stilte, zichzelf en elkaar voor ieder van ons een verrijking is. Het is haar wens om na het lezen van Zonder woorden op jouw manier de liefde voor de stilte en jezelf te (her)ontdekken.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464035698 / 978-94-640-3569-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 18-09-2020
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 160
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Hij straalde zo’n kracht uit, zo’n vertrouwen. Bij hem durfde ze echt zichzelf zijn. Na vijf minuten wandelen waren ze doorweekt. Haar versleten, groene regenjas plakte tegen haar koude huid. Het beslijkte pad werd smaller en smaller. Zonder woordenwisseling liep Jerome voorop. Elke pas moest hij meer en meer moeite doen om zijn benen uit het slijk te halen. Opeens bleef Lotte stokstijf staan. Een immense stortvlaag verdriet kwam uit haar hart opgeborreld. Doodsbenauwd wou ze het verdringen.
Jerome keek haar zacht aan. Zijn ogen vertelden: Wees gerust, ik ben bij je. Hoe deed hij dat toch? Ze had hem niet verteld wat ze zojuist voelde en hij had bovendien de hele tijd voor zich uitgekeken. Maar dat was nu niet belangrijk.
‘Wees gerust ik ben bij je,’ waaide de hele tijd door haar hoofd. Haar stramme verzet smolt weg. Nog een laatste keer keek ze in Jeromes vertrouwensvolle ogen en liet al haar verdriet over zich vloeien. God, het deed pijn tot in haar kleine teen. Haar hele tengere lichaam trilde. Samen met haar tranen vloeide al haar verdriet weg. Uren duurde het en hij bleef bij haar, zei niets, probeerde haar ook niet te troosten. Hij was er en dat was alles wat ze nodig had.
Haar tranen stopten. Wauw, wat een opluchting. Helemaal bevrijd. Haar verdriet dat ze al die tijd had meegesleurd was eindelijk verdwenen. Metaforisch was de regen ook gestopt en een eenzame zonnestraal prikte in haar natte, rode ogen.
Jerome was zo blij dat Lotte zich beter voelde dat hij spontaan begon te huppelen. Zonder aarzelen deed ze vrolijk mee. De twee zielsverwanten dansten vrolijk langs de bomen tot Lotte zich uiteindelijk liet zakken tegen een oude zomereik.
Jerome keek haar zacht aan. Zijn ogen vertelden: Wees gerust, ik ben bij je. Hoe deed hij dat toch? Ze had hem niet verteld wat ze zojuist voelde en hij had bovendien de hele tijd voor zich uitgekeken. Maar dat was nu niet belangrijk.
‘Wees gerust ik ben bij je,’ waaide de hele tijd door haar hoofd. Haar stramme verzet smolt weg. Nog een laatste keer keek ze in Jeromes vertrouwensvolle ogen en liet al haar verdriet over zich vloeien. God, het deed pijn tot in haar kleine teen. Haar hele tengere lichaam trilde. Samen met haar tranen vloeide al haar verdriet weg. Uren duurde het en hij bleef bij haar, zei niets, probeerde haar ook niet te troosten. Hij was er en dat was alles wat ze nodig had.
Haar tranen stopten. Wauw, wat een opluchting. Helemaal bevrijd. Haar verdriet dat ze al die tijd had meegesleurd was eindelijk verdwenen. Metaforisch was de regen ook gestopt en een eenzame zonnestraal prikte in haar natte, rode ogen.
Jerome was zo blij dat Lotte zich beter voelde dat hij spontaan begon te huppelen. Zonder aarzelen deed ze vrolijk mee. De twee zielsverwanten dansten vrolijk langs de bomen tot Lotte zich uiteindelijk liet zakken tegen een oude zomereik.
Reviews
Dit boek is een kleurig en fantasierijk geschreven verhaal met verrassend veel
diepgang."
diepgang."