Een boek met een krachtig verhaal in een bijzondere wereld. De elven leven in een technische wereld en worden daar zo nodig beproeft. 248 pagina's die je meenemen in een totaal andere wereld en je even uit je dagelijkse sleur halen.
Eiland in de mist
Deel 1 in de eilandenserie
- Auteur
-
Nathalia Books
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Young Adult
- Reviews
- 4,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 22 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
In de technologische elfenwereld Toceuro woont de bastaard van de late koning. Zijn broer de prins spoort hem aan om een vrouw te vinden. Maar hij wil het niet omdat hij zich minderwaardig vindt, toch neemt de prins met nee geen genoegen en stuurt via een e-mail een vragen lijst naar iedere ongetrouwde vrouw in de wereld.
Een vrouw wordt gevonden, maar ze heeft een paar geheimen die ze niet graag wil delen. Maar hij is bereid om daarmee te leven en hij wil haar beter leren kennen.
Alles wordt verstoord als de prins wordt vergiftigd en de beschuldigende vinger wijst naar de broer en de vrouw. Samen gaan ze op zoek naar een tegengif.
Over de auteur
Nathalia Books is een echte dromer en vormt deze dromen dan om in verhalen. Elk met hun eigen wereld en charme, het liefst zit ze de gehele dag te schrijven en vergeet ze met alle liefde de wereld om haar heen. Haar werelden nemen je mee naar verlaten oorden en nieuwe onbekende steden. Ze stelt je voor aan nieuwe onbekende rassen en geloven.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464037173 / 978-94-640-3717-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 06-11-2020
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Young Adult
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 248
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
“En jij de jouwe, Gaylia Timeless. Gefeliciteerd trouwens met je benoeming tot ridder van de orde van het eeuwige licht. Je vader zou trots op je zijn.”
Aramira zag dat de vrouw bloosde.
“Hij weet het eerlijk gezegd nog niet. Hij wilde in eerste instantie niet dat ik mijn leven zou slijten in de tempel, maar nu de orde andere plannen met mij heeft, ontbreekt het me aan moed om hem dat te vertellen.”
Aramira's ogen werden groot. Even keek ze naar Vartia, die net zo verbaasd naar Gaylia keek als zijzelf.
“Bedriegen mijn oren me, of is dit de eerste keer dat ik jou dit heb horen zeggen?”
Gaylia’s blauwe ogen fonkelden gevaarlijk.
“Zegt degene die nog niet eens klaar is met haar training tot priesteres in haar eigen orde.”
Aramira’s ogen vernauwden zich tot spleetjes, maar Vartia kuchte en de twee keken naar haar.
“Wat heb ik jullie beiden geleerd, voordat jullie je aanmeldden bij de tempels?”
Aramira’s hoofd zakte.
“Iedereen groeit op zijn eigen snelheid, maar uiteindelijk bloeit iedere knop uit tot een roos. Of dat nu de roos van de zon is of de roos van de natuur.”
Vartia liep naar Aramira toe en duwde haar hoofd omhoog. Vartia kon nu in de groenblauwe ogen van haar pupil kijken.
“Dochter van mij, je lijkt met de dag meer op je vader. Als je wat doet waar je in gelooft, doe je dat met heel je hart. Ik blijf eigenlijk bij wat ik je eerder heb gezegd. Ik ben bang dat de orde van het oude niet jouw plaats is.”
Aramira schudde haar moeders hand onder haar kin vandaan.
“Het is mijn droom.”
Vartia sloot haar ogen en zuchtte.
“We hebben het hier vanavond nog over, ga nu maar met Gaylia mee.”
Aramira wilde ertegen ingaan, maar Vartia draaide zich om en liep weg.
“Het spijt me.”
Aramira keek Gaylia verbaasd aan.
“Waar heb je spijt van?”
Aramira zag dat de vrouw bloosde.
“Hij weet het eerlijk gezegd nog niet. Hij wilde in eerste instantie niet dat ik mijn leven zou slijten in de tempel, maar nu de orde andere plannen met mij heeft, ontbreekt het me aan moed om hem dat te vertellen.”
Aramira's ogen werden groot. Even keek ze naar Vartia, die net zo verbaasd naar Gaylia keek als zijzelf.
“Bedriegen mijn oren me, of is dit de eerste keer dat ik jou dit heb horen zeggen?”
Gaylia’s blauwe ogen fonkelden gevaarlijk.
“Zegt degene die nog niet eens klaar is met haar training tot priesteres in haar eigen orde.”
Aramira’s ogen vernauwden zich tot spleetjes, maar Vartia kuchte en de twee keken naar haar.
“Wat heb ik jullie beiden geleerd, voordat jullie je aanmeldden bij de tempels?”
Aramira’s hoofd zakte.
“Iedereen groeit op zijn eigen snelheid, maar uiteindelijk bloeit iedere knop uit tot een roos. Of dat nu de roos van de zon is of de roos van de natuur.”
Vartia liep naar Aramira toe en duwde haar hoofd omhoog. Vartia kon nu in de groenblauwe ogen van haar pupil kijken.
“Dochter van mij, je lijkt met de dag meer op je vader. Als je wat doet waar je in gelooft, doe je dat met heel je hart. Ik blijf eigenlijk bij wat ik je eerder heb gezegd. Ik ben bang dat de orde van het oude niet jouw plaats is.”
Aramira schudde haar moeders hand onder haar kin vandaan.
“Het is mijn droom.”
Vartia sloot haar ogen en zuchtte.
“We hebben het hier vanavond nog over, ga nu maar met Gaylia mee.”
Aramira wilde ertegen ingaan, maar Vartia draaide zich om en liep weg.
“Het spijt me.”
Aramira keek Gaylia verbaasd aan.
“Waar heb je spijt van?”