De on-echtgenoot
leven met een leugenaar
- Auteur
-
Maria Sondermeijer
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Romans
- Prijs
- € 23 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Maria en Ton lijken voor elkaar geschapen. Zij trouwen en alles lijkt normaal. Maar al tijdens Maria's eerste zwangerschap beginnen onverklaarbare dingen te gebeuren. Rare bankafschriften, vreemde post, gekke telefoontjes en onverteerbare gebeurtenissen. Ton is net zo verbaasd als zij en lijkt er alles aan te doen om te achterhalen waar dit allemaal vandaan komt. Ondanks de geruststellende verklaringen die er komen, stapelen incidenten zich op.
Na jaren komt Maria er bij toeval achter wat er werkelijk aan de hand is en dat niets, helemaal niets was zoals het al die tijd leek. Maar dan is het te laat.
Over de auteur
Jarenlang leefde Maria Sondermijer (1957) in de waanwereld van haar echtgenoot. Ze heeft aan den lijve ondervonden hoeveel leed Pseudologia Fantastica veroorzaakt. Al die jaren is zij op onvoorstelbare wijze gemanipuleerd en meegezogen in een schijnbestaan. Door haar verhaal openbaar te maken, hoopt Erika op meer aandacht voor de omgeving van pathalogische leugenaars.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464032802 / 978-94-640-3280-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 23-04-2020
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 284
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Al een paar keer is mijn telefoon gegaan.
Ik voel hem trillen in mijn broekzak, maar ik kan niet opnemen, ik ben aan het werk. Een brief uitwerken van de directeur, die vanmiddag nog de deur uitmoet. Snel kijk ik wie er belt.
Rieneke.
Rieneke?
Waarom zou die mij zomaar overdag nodig hebben? Vreemd.
Terwijl ik me verbaas, gaat mijn mobiel weer. Het is weer Rieneke, en het toestel krijgt ineens iets onheilspellends. Het zal toch niets te maken hebben met de lezing op de Vrije Academie vanavond? Als dit maar geen nieuwe tegenslag voor Ton is.
Ik loop weg van mijn bureau en ben te laat. Ze heeft opgehangen. Zal ik terugbellen? Het is niet de bedoeling tijdens werktijd, maar straks is er iets ernstigs aan de hand. Ik voel me onrustig als ik terugloop en hoor het vaste toestel op mijn bureau rinkelen. Het nummer herken ik - Rieneke - en moet nu wel direct opnemen.
Mijn hart klopt in mijn keel.
‘Met Rieneke spreek je, kun je direct hierheen komen?’
Honderd mogelijke scenario’s schieten door mijn hoofd, allemaal even rampzalig. ‘Nu?’ vraag ik ongerust.
‘Ja, nu.’ Ze klinkt resoluut. ‘Het gaat niet over de jongens, die zitten gewoon nog op school,’ voegt ze er snel aan toe. Onmiddellijk valt er een pak van mijn hart.
‘Het gaat over Ton,’ vervolgt Rieneke. ‘Hij is hier en het gaat niet goed. Het is beter als je ook komt. Nu. Direct. Op het Hof.’
Ik sputter nog iets over de brief waar ik aan werk.
‘Zeg je baas maar dat het dringend is, je hoort het zo wel. Ik kan het niet door de telefoon vertellen.’ Ze klinkt ongelofelijk serieus, de goedlachse en vrolijke Rieneke.
Ik ruim op en ga.
Ik voel hem trillen in mijn broekzak, maar ik kan niet opnemen, ik ben aan het werk. Een brief uitwerken van de directeur, die vanmiddag nog de deur uitmoet. Snel kijk ik wie er belt.
Rieneke.
Rieneke?
Waarom zou die mij zomaar overdag nodig hebben? Vreemd.
Terwijl ik me verbaas, gaat mijn mobiel weer. Het is weer Rieneke, en het toestel krijgt ineens iets onheilspellends. Het zal toch niets te maken hebben met de lezing op de Vrije Academie vanavond? Als dit maar geen nieuwe tegenslag voor Ton is.
Ik loop weg van mijn bureau en ben te laat. Ze heeft opgehangen. Zal ik terugbellen? Het is niet de bedoeling tijdens werktijd, maar straks is er iets ernstigs aan de hand. Ik voel me onrustig als ik terugloop en hoor het vaste toestel op mijn bureau rinkelen. Het nummer herken ik - Rieneke - en moet nu wel direct opnemen.
Mijn hart klopt in mijn keel.
‘Met Rieneke spreek je, kun je direct hierheen komen?’
Honderd mogelijke scenario’s schieten door mijn hoofd, allemaal even rampzalig. ‘Nu?’ vraag ik ongerust.
‘Ja, nu.’ Ze klinkt resoluut. ‘Het gaat niet over de jongens, die zitten gewoon nog op school,’ voegt ze er snel aan toe. Onmiddellijk valt er een pak van mijn hart.
‘Het gaat over Ton,’ vervolgt Rieneke. ‘Hij is hier en het gaat niet goed. Het is beter als je ook komt. Nu. Direct. Op het Hof.’
Ik sputter nog iets over de brief waar ik aan werk.
‘Zeg je baas maar dat het dringend is, je hoort het zo wel. Ik kan het niet door de telefoon vertellen.’ Ze klinkt ongelofelijk serieus, de goedlachse en vrolijke Rieneke.
Ik ruim op en ga.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek