Van Reuma Vrij
De weg van het hart naar vrede

Van Reuma Vrij, de weg van het hart naar vrede is een boek met verhalen over het leven met een chronische ziekte. De reguliere geneeskunst biedt uitkomst, toch kan je als chronisch zieke het gevoel bekruipen dat dit niet voldoende is. Dan begint de zoektocht naar wat ook verlichting en verzachting kan brengen. Een keur aan alternatieve healingsinstrumenten wordt besproken vanuit de persoonlijke ervaring van de auteur. Meer en meer blijkt het een afstemming op de ziel te zijn. De ziel geeft aanwijzingen om een unieke weg in ziekte en gezondheid te gaan. Ziekte is dan niet je droevig lot, maar een uitnodiging bezield te gaan leven.

Cora de Jong (1954) krijgt al vroeg in haar leven te maken met reuma. Door deze ziekte komt zij terecht op het pad van spirituele heling. Aan de hand van Gidsen en aardse begeleiders ontdekt zij dat lichaam en ziel willen communiceren over wat verzachting kan brengen. Schrijven is voor haar altijd een belangrijk middel van expressie en een bron van inspiratie geweest. Dat heeft haar ook geholpen op haar weg van heling. Woorden die inzichten geven, ontspannen en bezielen hebben geleid tot het ontstaan van dit boek.

Leven op het ritme van de ziel

Het is een mooie zomerse dag met een aangename temperatuur, een verfrissend briesje en een blauwe lucht waar vriendelijke witte wolken voorbij zeilen. Ik zit op het terras van de Italiaan in mijn wijk op een rustieke houten bank. Naast mij ruist het bamboe. Ik voel me verbonden met de natuur om me heen. Maar ook met de mensen, de een genietend van een pizza, de ander van een cappuccino. Op het plein naast het terras zitten andere mensen in de zomerzon, met elkaar pratend, of stilletjes om zich heen kijkend. Een jonge moeder wiegt de kinderwagen en bekijkt ondertussen haar sms’jes. Achter me kletst een groepje jongens over van alles en nog wat. Ik laat de vredige atmosfeer op me inwerken, zuig haar in me op en voel me gelukkig.

Zelf zit ik het boek De lessen van burn-out van Annegreet van den Berg te herlezen. Weer herken ik het mechanisme van burn-out raken: geven en geven totdat je niet meer kunt en niets meer te geven hebt omdat je leeg bent. Mijn burn-out heet reumatoïde artritis: ruim dertig jaar alweer. Maar net als de auteur heb ik mijn situatie onder ogen gezien en ben de weg terug gegaan. De weg van jezelf terugvinden en alle onechte lagen van je persoonlijkheid afpellen en leren te leven volgens je eigen ritme.

En zo weer contact makend met de essentie van dit boek komen bij mij de woorden ritme van de ziel boven. Ja, ik ben in contact met mijn ziel gekomen. Mijn ziel die me laat weten dat ik mag stoppen met het harde werken, met zo mijn best te doen om goed te zijn en alles helemaal perfect te doen. Ik ben al helemaal goed zoals ik ben, hier en nu. Mijn ziel nodigt me uit volgens mijn eigen ritme te leven en te doen wat mij vreugde en vervulling geeft. Een hele omslag, want wat vind ik leuk en hoe doe ik dat? Volgens het ritme van de ziel dus, dan weer eens kalmpjes aan, dan weer eens een sprintje nemen of gewoon eens even helemaal niets doen. De rust en vrede die dit me geeft, laat me voelen dat ik op het juiste spoor blijf.