Prachtige verhalen, ontroerend soms. Brengen herinneringen boven, maken je soms even stil. Heb zelf geen autisme en heb het boek gekocht om cadeau te geven maar heb er wel in zitten lezen. Herken wel de ander erin.
Mijn manier van doen
Leven met autisme
- Auteur
-
Linda Klitsie
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 21 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Voor veel mensen zullen de verhalen in dit boek een echte eye-opener zijn. Terwijl het bij andere mensen herkenning op zal roepen. Niet iedereen staat er bij stil dat alledaagse situaties voor sommige mensen torenhoge obstakels kunnen opwerpen. Je leest hoe de schrijfster kracht en liefde uitstraalt in haar verhalen en gedichten. Door de wisselwerking tussen anekdotes uit het verleden en het heden blijkt hoe ze de steun en toeverlaat is voor haar kinderen. Dit boek geeft de lezer dan ook een belangrijke les mee: iedereen is anders en dat moeten we omarmen, niet afstraffen!
Over de auteur
Linda Klitsie (46) schrijft al jarenlang over hoe ze denkt en wat ze doet. Ze heeft via een hobbelige weg geleerd te leven met haar autisme. Ze is docente Nederlands, ze is getrouwd en heeft twee kinderen. Toen ze zes jaar geleden de ziekte van Cushing kreeg, begon ze met schrijven. Leven met Autisme en Cushing, maar ook met haar kinderen als spiegels, zorgde voor inzicht en liefde voor zichzelf. Dit is de eerste keer dat er een boek van haar verschijnt.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464036305 / 978-94-640-3630-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 09-10-2020
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 224
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Als ik terugkijk naar mijn eerste stapjes als moeder, heb ik daar mezelf behoorlijk buitenspel gezet. In al mijn bloedvaten voelde ik mij moeder. Nergens was ikzelf nog ergens te vinden. Dit uitte zich in mezelf helemaal wegcijferen, alleen kijken naar de behoeften van mijn kinderen en alles moest daar ook voor wijken. Achteraf zie ik dat ik hier zelf invulde wat ik dacht dat goed was. Als het ging zoals ik het in mijn hoofd had, was het goed. Ik voelde me rustig van binnen en de kinderen gedijden goed. Controledrang is het woord wat nu komt boven drijven. Ik drukte mezelf weg door mijn behoefte een ‘goede moeder’ te zijn te laten zegevieren. Controle was het toverwoord.
Ik denk dat ik mijn kinderen te kort heb gedaan door mezelf onzichtbaar te maken. Tegelijkertijd denk ik ook dat ik alles gegeven heb wat in mijn macht lag om mijn kinderen een veilige en solide basis te geven. Iets wat ikzelf ontbeerd heb. Ik kon in mijn moederrol heel goed aanvoelen wat mijn kinderen nodig hadden. Wat ik vooral belangrijk vond, was dat ze kind konden zijn en zich konden ontwikkelen als mens. Dat ze zich konden uiten hoe ze zich voelden en dat ze ook konden handelen naar hun eigen gevoel.
Ik zou niets anders gedaan hebben als ik terugkijk. Hoe ik nu ben met het inzicht wat ik nu heb, komt door hoe ik heb geleefd. Iedere beslissing is het juiste geweest op het moment zelf. Nu integreer ik mezelf in mijn moederrol. Ik cijfer mezelf niet langer weg. Ik kijk en voel wat voor mij goed voelt en dan geef ik antwoord of handel ik. Ook nu zie ik dat mijn kinderen daarvan leren, groeien en ontwikkelen. Mezelf zijn, was al een hele opgave. Mijn jeugd was niet stabiel, geen veilige haven en geen bedding voor een stevige basis. Ik moest het leven op mijn manier leren waarderen en uitvogelen wat het wilde. Nu weet ik dat ikzelf degene ben die beslist of iets goed voelt of niet.