Gravity deel 2
the queen of space

Gravity, een Real-time Sciencefiction
Deel 2, Gravity, The Queen of Space

De Vliehors, de militaire basis op Vlieland, is een zelfstandige staat geworden. Poort Fromterre, met de enige echte ruimtehaven ter wereld. Het ruimtevliegtuig Gravity III heeft er zijn basis. De crew gaat verder met hun plannen om de ruimte te verkennen.
Een nieuw ruimteschip wordt gebouwd om een bezoek te kunnen brengen aan Mars en al gauw wordt Margot, een trauma arts, bij het gezelschap gevoegd. Als training gaan ze met hun Gravity III naar de maan. Wat Margot daar te wachten staat had ze nooit kunnen dromen.

Hermanjan Ursem is een techneut die jarenlang werkzaam was als zelfstandig ingenieur. De laatste jaren was hij werkzaam als touringcar chauffeur. Tijdens zijn busreizen is hij gaan schrijven. Gravity, het boek welke voorafgaat aan dit verhaal, was zijn debuut als schrijver van verhalen. Deel twee, the queen of space, is het vervolg. ‘Schrijven is een heerlijke uitlaatklep om je gedachten en soms frustraties om te zetten in een leuk verhaal. Het blijft fantasie, maar droom met mij mee over een weg naar wereldvrede.’
Net als het eerste deel is dit verhaal geschreven aan boord van bussen van Betuwe Express. ‘Betuwe Express heeft harde klappen gekregen van de huidige situatie in de wereld. Helaas moest ik mijn werk als chauffeur beëindigen. Deel drie staat me nog niet helder voor de geest maar gaat er zeker komen.’

Aan de achterkant van het vreemde toestel gaat langzaam een klep omlaag totdat het rust op de maanbodem. Een figuurtje in een drukpak komt naar buiten. Het loopt op vier benen. Wanneer hij buiten is richt hij zich op en gaat hij prominent op zijn achterbenen staan. Hij is ongeveer zo groot als een mens maar zijn benen hebben een extra gewricht. De alien buigt iets voorover zodat zijn armen de grond raken en wandeld majestueus naar Margo die staat te wachten. De gedaante hobbelt niet zoals Margo en Folkert doen en heeft duidelijk geen last van de geringe zwaartekracht. De alien komt dichterbij en blijft op twee meter afstand voor Margo staan. Hij richt zich op op zijn benen en steekt zijn arm op als een groet, zoals hij haar had zien doen in de cockpit. Margo groet op dezelfde manier terug en Folkert volgt haar voorbeeld. Margo voelt de aanwezigheid en de persoon die deze buitenaardse is. Zijn attentie is op haar gericht, blijkbaar heeft hij aangevoeld dat het Margo is tegen wie hij zich moet richten. Dan doet Margo iets opmerkelijks, ze brengt haar hand naar haar mond alsof ze hem kust en wuift hem de virtuele kus toe. De alien reageert als door een angel gestoken, richt zich verder op en maakt van zijn lange armen een cirkel boven zijn hoofd.
‘Wow, ik denk dat dit gebaar duidelijk is en warm wordt ontvangen.’ zegt Margo in haar intercomm zodat iedereen het hoort.
Terwijl Margo een stap naar voren zet wordt er een ander figuur zichtbaar die ook majestueus naar de bijeenkomst wandeld maar op eerbiedige afstand blijft staan.
Margo en de vreemdeling kunnen elkaar aanraken. Margo steekt zonder schroom en vol zelfvertrouwen haar beide handen uit en de alien legt zijn handen in de hare. Het is een vreemde gewaarwording. De kracht van de aanraking is emotioneel en met veel respect. De handen zijn veel langer dan mensen handen en de fysieke kracht is min of meer aan elkaar gelijk. Margo heeft direct het gevoel dat deze persoon niet echt veel sterker is dan een mens. Wanneer hij zijn handen terug trekt maakt hij het gebaar dat veel Hindi ook maken, zijn handen devoot tegen elkaar voor zijn borst.
‘Pffffff, denkt Margo, deze figuren hebben duidelijk eerder contact gehad met mensen. Ze weten meer van ons dan wij van hun.’