Criminelen onder vuur

De machtige bende Orizaba van Wilco Koelslag, alias De Gnoe, uit Winterswijk verkoopt een partij drugs aan de bende d’Agadir van Amien Chorabel, alias Merzouga. De actie eindigt in een dodelijke ripdeal. De Gnoe is woedend en zweert wraak te zullen nemen.
Er wordt een gespecialiseerd politieteam op de zaak gezet, de MobieleMisdaadBrigade (MMB). In Uruguay is een drugsschip naar Rotterdam vertrokken. De zaak wordt verraden, een heftige confrontatie volgt. Een jonge rechercheur wordt genadeloos afgeknald. De Gnoe stuurt twee man op pad om honderd kilo drugs af te leveren. Opnieuw mislukt de deal. Het MMB-team ontdekt de verblijfplaats van De Gnoe. Een tweede transport van honderd kilo coke is geland op Schiphol. Er ontstaat een verschrikkelijk vuurgevecht tussen de MMB en de criminelen.

Antoon Engelbertink (Losser, 1944) debuteert in 2009 met een sprookjesboek voor kinderen (zijn kleindochter van elf jaar is co-auteur), gevolgd door twee intense gedichtenbundels. In 2010 verschijnt zijn emotionele semi-autobiografische roman Het geniepige vergif. Antoon wisselt opnieuw van genre. De misdaadthriller De tweede moord in Baaiduinen verschijnt in 2011 in de nieuwe politieserie “MobieleMisdaadBrigade” (MMB). Er zijn al 19 MMB-thrillers gepubliceerd en dat zegt genoeg. Vooral actueel. De seks en de humor worden niet vergeten. Ook dit deel staat borg voor een spannend leesgenot. De criminelen zijn bepaald niet alledaags in hun doen en laten en dus volgen er veel verrassingen. Sommige zijn nogal onthutsend maar dat behoort ook tot de stijl van deze auteur.

Fady heeft geen idee waar ze precies zijn en dat is de bedoeling ook van die andere twee. Hier wordt immers de deal gesloten. Fady doet zijn blinddoek af, stapt uit, opent de bagageruimte en pakt zijn koffer met geld. De chauffeur van de rode auto blijft achter zijn stuur zitten. De dikste van die andere twee stapt nu ook uit de Volvo, loopt naar de rode auto, opent het portier en trekt er een sporttas uit. Fady hoeft het niet te wagen de drugs te controleren.
Hij heeft vijf kilo cocaïne besteld en twee kilo speed plus duizend pilletjes xtc en die zal hij krijgen ook. Omgekeerd is controle de gewoonste zaak van de wereld. Baas boven baas. Ken je plek in de pikorde. Dus opent Fady zijn koffer, laat de mannen het geld zien. Genoeg geld. Orizaba zal weer blij zijn met twee ton cash.
‘Doe maar weer dicht,’ beveelt de kleinste, ‘geef ’m dan aan mij.’
Fady Shadim doet meteen wat hem gezegd wordt. Daarna wil hij de tas pakken. De weg wordt hem door de dikkerd versperd. Erger nog: hij heeft nu een pistool in zijn hand en zijn kompaan ook.
‘Zeg, wat zijn jullie van plan? We hebben een deal en hier zal De Gnoe niet vrolijk van worden. Of willen jullie voor jezelf beginnen? Kom op, man. Jullie hebben het geld, wij willen onze stuff.’
‘Hoor hem! Hoor hem! Een grote bek hou ik helemaal niet van. Laat hem de tas maar zien, Moros,’ grijnst de kleine.
Het is niet te geloven. Klassiek. Een tas vol met kranten en folders en een stoeptegel voor het gewicht.
Fady berekent zijn kansen. Twee wapens zijn op zijn borst gericht. De achteruitgang wordt versperd door die andere chauffeur, die uit zijn auto is gestapt. Waarom is hij toch met die Winterswijkse lui in zee gegaan? Nu zit hij met de gebakken peren. Met de vorige leverancier had hij nooit moeite. Alleen omdat De Gnoe een lagere prijs vroeg, is hij met zijn handel overgestapt naar Orizaba.
‘Op je knieën,’ gebiedt Moros, ‘en snel.’