Snoesje, de Spaanse asielkat
Van trauma tot vertrouwen

Met de keuze om Spaanse asielkat, Nebraska, bij ons in huis te halen, begint een lange weg van uitdagingen. Een poes met een verleden; vluchten en wantrouwen is wat zij kent. Aan ons de taak om haar een leven van rust, veiligheid en vertrouwen te geven. Een uitdaging, die niet alleen veel geduld vergt, maar die ook veel inlevingsvermogen vraagt. Hoe functioneert de geest van dit getraumatiseerde poesje? Zal zij ooit laten zien hoe zij werkelijk is? Een ontdekkingsreis met vooruitgang, maar ook veel terugval. Zullen wij de uitdaging aankunnen? Zullen wij Snoesje - die naam heeft ze van ons gekregen - ooit kunnen aaien en knuffelen? Een jaar lang volg ik met liefde haar moedige reis.

Carla Duurland (1945) woont met haar echtgenoot in Amersfoort. De kleinkinderen bieden haar voldoende gelegenheid tot ontspannen bezig zijn. Diverse hobby’s geven eveneens kleur aan haar leven. Tot het moment komt, dat zij een kat in huis mist. De keuze valt op een Spaanse asielkat. Haar ervaringen met dit getraumatiseerde poesje vindt zij zo bijzonder, dat zij ze opschrijft en met anderen wil delen.

We hebben inmiddels wel door dat Snoesje een slimme dame is. Door haar grote angst wekt ze de indruk niets te ondernemen, niets te kunnen of te willen. Schijn bedriegt. Ze heeft alles door, herkent geluiden en stemmen en snapt veel meer dan je in eerste instantie zou denken. Een niet te onderschatten schatje!

Zou ze de krabpaal die we neergezet hebben gebruiken? We liggen in spanning te wachten tot we het bekende geluid van krabben horen. En zou ze de met zachte bekleding gevoerde ‘cat cave’ – een soort tunnel waar een kat doorheen kan lopen of in kan slapen – kunnen waarderen? Al tijdens ons klaarmaken voor de nacht heeft Snoesje de woonkamer opgezocht. Ze lijkt inmiddels feilloos ons patroon te herkennen. Ergens jammer, want we vonden het wel wat hebben zo met z’n drieën gebruik te maken van het bed: Snoesje eronder en wij erbovenop, ha, ha. Nu kan ze niet wachten om op onderzoek uit te gaan. We horen haar ergens vanaf springen. Vermoedelijk weer het aanrecht. Dan horen we haar ook krabben aan de krabpaal. Prima! Het geluid van een schaal of iets dergelijks klinkt wat meer onheilspellend. We gaan maar niet ons bed uit om te kijken. Als je katten maar niet opjaagt, gaat het meestal wel goed, hopen we.