Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Uit het dagboek van een mantelzorger

Auteur

Laurens ten Wolde

Uitvoering
Paperback
Reviews
4,0 / 5 (1 reviews )
Prijs
18 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Niemand vraagt erom mantelzorger te worden. Je wordt het van het ene moment op het andere. Er is geen tijd om te overleggen. Als het dan jouw lief betreft voor wie je moet gaan zorgen is dat heftig. Het zet je hele leven dat je tot dan toe hebt geleefd op zijn kop. Vooral in het begin is het een zoeken en tasten naar een goede formule en allengs wordt duidelijk, dat er geen vast stramien te vinden is. Van deze zoektocht wil ik de lezer op de hoogte stellen, terwijl een dagboek uitermate geschikt is om een en ander van je af te schrijven.

Over de auteur

Geboren in 1936 in de Zaanstreek als oudste van een gezin van 8 kinderen. Na de MULO bezocht hij de Kweekschool voor onderwijzers en ontmoette daar al in 1952 het meisje met wie hij zou trouwen. Samen met haar werkten zij in het onderwijs. Toen zij in 2016 een herseninfarct kreeg werd hij tot mantelzorger gebombardeerd. Over de belevenissen en obstakels die hij sindsdien tegenkwam gaat dit boek.

Productinformatie

ISBN
9789464035438 / 978-94-640-3543-8
Uitgeverij
BoekXpress
Verschijning
28-07-2020
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
92
Formaat
A5 liggend
Illustraties
Ja

Inkijk

30 oktober 2016 in het ziekenhuis in Enschede

In de ambulance zei een verpleegster: Hebt u familie. Dan zou ik die maar bellen. Het was goed dat dat werd gezegd, want ik had dat nog niet bedacht. Daarvoor was ik teveel van slag. Ik belde Nelleke onze schoondochter en vertelde kort wat er was gebeurd. Ik vroeg haar de anderen te waarschuwen.
De ambulance stoof over de weg en omdat ik langs de chauffeur kon zien, zag ik medeweggebruikers van de weg af schieten. Het ging over vluchtheuvels en langs de linkerkant van de weg. Doodeng om te zien. In het ziekenhuis werden we opgevangen door de spoedeisende hulp. De neuroloog wilde Tonny gelijk onder de scan en kwam later zeggen, dat de radioloog kans zag het propje bloed in de hersenen te verwijderen. Hij vroeg daarvoor toestemming. Dat heb ik gegeven maar al met al heeft dat propje te lang gezeten en waren er uren voorbij gegaan. Later heeft Tonny mij wel verweten, dat ik die toestemming had gegeven. Zij droeg ook die dag zo’n “niet reanimeren plaatje”, maar er was geen sprake van reanimeren. Ze was bij kennis en wat in het ziekenhuis gebeurde was erger proberen te voorkomen.
Tonny lag even later in een kamer in bed in het Medisch Centrum Twente in Enschede en ik zat bij haar.

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Hennie Koopman op 15-08-2020
Het boek bevestigt de indruk die ik als voormalig dorpsgenoot al had. Mantelzorgen is net als vissen een vorm van leven. Met het verschil dat mantelzorgen je overkomt. De auteur is daar heel eerlijk en open over. De moeite die het kost om bij de zorgverlenende instantie een redelijk dag- en nacht ritme te regelen. De wijze waarop deze twee mensen, ondanks hun fysieke beperkingen, inhoud aan het leven weten te geven dwingt groot respect af.