Het is zo stil in mij...
Een depressief meisje met een verslaafde vriend

Een meisje met een depressie en een jongen die verslaafd is. Dat is een moeilijke combinatie om mee samen te leven. Dat merkt ook de 24-jarige Sylvia als zij een relatie krijgt met de 23-jarige Jay. In het begin van hun relatie ging alles goed, maar dan krijgt de verslaving van Jay weer de overhand. Hun relatie wordt een hel. Lukt het ze om hun relatie te redden? Of gaan zij samen ten onder?

Samantha van der Sanden (1994) woont met haar vriend in Noord-Brabant. Vroeger schreef zij al gedichten voor de schoolkrant op de middelbare school en droomde ze ervan om schrijfster te worden. Zelf heeft ze al honderden boeken versleten en pakt ieder rustig moment van de dag een boek erbij. Samantha heeft al haar gevoelens op papier gezet en kwam zo tot het idee een boek ervan te schrijven. Misschien herkennen de lezers zich erin en vinden zij het interessant om te lezen.

Lieve Jay,

Wat hadden wij het samen mooi kunnen hebben. Een eigen huisje, twee lieve hondjes en allebei een vaste baan. We hadden zo’n mooie toekomst voor ons. En we zouden gaan sparen samen om een huis te kunnen kopen waar we de rest van ons leven in zouden kunnen wonen, samen. Jouw verslaving houdt alles tegen. Ik wil niet alles opgeven waar wij zo hard voor gewerkt hebben, maar ik heb ook niet echt kansen meer over. Want hoeveel kansen heb je nodig? Ik ben uitgeput, vermoeid en heb te veel stress. Je maakt de levens van ons beiden kapot en dat heb ik niet verdiend. Ik hou onwijs veel van jou, maar ik heb een hekel aan de verslaafde Jay. Dat is een monster waar ik niet mee samen wil leven. Word alsjeblieft 100% clean. En niet 50%, want daar kan ik niet mee leven, lieve Jay. Anders moet ik de moeilijkste beslissing van mijn leven nemen: om bij jou weg te gaan. En dan ben je de enige vriend die je nog over hebt, zoals jij altijd zegt, ook kwijt. Voor altijd kwijt, Jay.

Liefs, je Sylvia.