Niet zeuren, gewoon doorgaan
Belevenissen van een vitale opa op het platteland

Jack, een gepensioneerde journalist, neemt de lezer mee met zijn belevenissen op het platteland. Hij woont met zijn vrouw Anne Marie in een gehuchtje ergens op de Veluwe. In het dagelijkse leven ervaart hij, dat zijn vrienden en ook zijn dorpsgenoten mysterieuze kantjes in hun persoonlijke leven hebben. Hijzelf verbergt voor Anne Marie een paar geheimen, die hij sinds zijn jaren in het buitenland met zich mee draagt. Jack is een optimist. Hij gaat de problemen met een filosofische inslag te lijf en vertelt daarover op een toon, die het midden houdt tussen luchthartigheid en diepe ernst. Of hij met rustig doorgaan zijn doel bereikt, is een open vraag voor de lezer.

Gert van de Bospoort (1936) woont in een oude verbouwde boerderij met veel land in Heerde. Hij noemt dit zijn landgoedje. Verhalen vertellen is geen vreemde hobby voor een ex-leraar Nederlands. Inspiratie doet hij op in zijn dagelijkse omgeving, waar hij gefingeerde figuren spannende dingen laat beleven. Ook zijn reizen naar verre oorden (o.a. Azië) bieden stof voor verrassende verhalen. De hoofdpersoon in zijn boek steekt graag zijn handen uit de mouwen, iets wat hemzelf ook niet vreemd is.

“Je bent zo gesloten over je verleden. Ik wil verder met jou zonder bang te zijn voor iets akeligs wat je me later gaat vertellen.”
“Zo belangrijk is het niet; ik wacht liever tot de tijd rijp is.”
“Wat bedoel je, doe niet zo geheimzinnig.”
“Je schiet er niets mee op als ik mijn verleden oprakel. Echt waar.”
“Ik wil niet leven met iemand die ik niet vertrouw, omdat hij dingen voor me verzwijgt.
“Geef me nog een paar maanden. Ik vind het echt heel moeilijk.”
“Maar dat vind je over een paar maanden nog. Misschien nog wel moei-lijker, omdat het uitstel op je ziel drukt.”
“Ojee, als je over mijn ziel begint, raak ik in de war.”
“Nou, dat is dan een goede reden om die ballast van je af te gooien.”
“Kom, we gaan een eindje lopen. Je krijgt je zin.”
“Hierheen, dan komen we bij het strand.”
“Mijn vader heeft een jaar in de gevangenis gezeten en dat heeft mijn kinderjaren flink verpest.”
“Vertel alsjeblieft iets meer.”
“Hij was journalist en zakenman. In de oorlog was hij betrokken bij oplichting van een Duits mechanisatiebedrijf. Toen hij vrijkwam in de hongerwinter had hij een heel slechte gezondheid. Kettingroker. In 1947 is hij gestorven. Ik was toen 12 jaar.”
“Hij is dus eigenlijk gestraft voor zijn anti-Duits zijn?”
“Dat weet ik niet. Wel dat ik jarenlang het kind van een gevangenisboef was. Heel vervelend op school, weinig vriendjes.”
“En je moeder? Kon die je niet beschermen? Door met ouders te praten, bijvoorbeeld?”
“Ik had de liefste moeder van de wereld, maar ze schaamde zich heel erg. Wilde er helemaal niet over praten. Ik eigenlijk ook niet, veel te eng.”
“Hoor je die golven, Jack? Ze klinken zo troostend.”