Zoals eerste alinea van een gedicht:
Soms wil ik wakker worden
in mijn oude zelf,
die veel jonger en blij was,
en nog ongeschonden.
Mooi. Aanrader.
Petra van der Lubbe is moeder van drie prachtige meiden, psycholoog en directeur van een kleine stichting voor beschermd wonen. Ze schrijft en dicht al vanaf haar jonge jaren met veel plezier van zich af. Na de diagnose slokdarmkanker eind 2019 besloot ze in de zomer erna een aantal gedichten te bundelen om uit te geven en met de wereld te gaan delen. Het zijn kleine intieme alledaagse observaties en mini-verhaaltjes van liefde, verdriet, geluk en pijn. De gedichten voelen als kleine kijkdoosjes waar bijzondere, emotionele maar bovenal prachtige scenes worden afgebeeld. Verdichten is een fraaie bundel om eventjes ontspannen te ontsnappen aan de realiteit.
Petra van der Lubbe (1966) woont met haar jongste dochter in Kampen. De oudste twee dochters wonen op zichzelf en zijn studerend. Nadat ze haar eerste schrijfsel (een proefschrift in 1995) publiceerde is ze altijd blijven schrijven, zowel professioneel informatief als recreatief. Ze schrijft recreatief het liefst gedichten en korte verhalen. Voor haar is het dichten ruimte geven aan een moment dat zich opdringt. Het overbrengen in woord van verbazing, ontroering, verdriet of liefde. Na haar diagnose in 2019 besloot ze haar gedichten toe te vertrouwen aan de wereld, die ze met open armen en mooie woorden ontving. Het leven verdichten!
ik fluister, liefste ga nu voort
het is de hoogste tijd
dat ik zeg zonder spijt dat jij
de dromen hebt vermoord
dan wend ik weer mijn hoofd
en nog is er de pijn
die behoedzaam door mijn zijn en
zijn genieten wordt gedoofd