Dit boek heeft er voor gezorgd dat ik heel de nacht door heb zitten lezen.
Ik was veel te nieuwsgierig wat nu weer zou gebeuren.
Ik was veel te nieuwsgierig wat nu weer zou gebeuren.
Samenvatting
Het leven aan boord van een binnenschip is veelzijdig en anders dan mensen aan de wal denken. Vaak wordt het als romantisch gezien, maar er is ook een harde realiteit. Het is een leven waartegen je opgewassen moet zijn. Onder het pseudoniem Elena v.d. Hoek beschrijft de auteur hoe het dagelijks aan boord toegaat. Leven en Beleven op de binnenvaart is een menselijk verhaal, dat ons meesleept in een wereld die verreweg de meesten van ons vreemd is. Interessant, boeiend en leerzaam.
Productinformatie
- ISBN
- 9789088340383 / 978-90-883-4038-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 14-07-2007
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Diversen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 202
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ik vergeet nooit het moment dat ik voor het eerst afscheid moest nemen van ons kind. Wij staan bij de auto te kijken naar het raam op de vijfde etage. Je ziet een klein kopje met een betraand gezichtje en een handje, dat twijfelend naar je staat te zwaaien...Op dat moment was ik liever weer met de lift naar boven gegaan om hem mee te nemen terug naar boord. Maar wij moeten varen, laden en lossen. Je kleine mannetje gaat naar de grote school en een groot internaat. Met allemaal regeltjes en een heel ander leven dan aan boord. Davy wilde al heel snel ook naar het internaat, waar zijn grote broer is. Hij ging er voor de eerste keer op de leeftijd van vier en een half jaar heen om alvast te wennen. Dat was het doel en zijn wens. Maar hij is gelijk gebleven, hij had het prima naar zijn zin. Kan ik ook goed begrijpen, want aan boord moest hij een zwemvest aan als hij buiten ging spelen, maar dit kon alleen in de box. Die net zo groot was als het roefdak en die veel speelruimte bood. Het contact met leeftijdgenootjes moest hij ontberen. Daarom had hij het prima naar zijn zin op het internaat, met al die kinderen. Van heimwee had hij geen last. Als ik de kinderen op woensdag belde, dan had de jongste meestal geen tijd om met mama te praten. Hij was met de auto's aan het racen, of wilde net een eind gaan fietsen met zijn vrienden.