Wanneer Maartje midden in de nacht bezoek krijgt van haar tante Pol, begint voor haar een bijzonder avontuur. Zij mag mee naar de ongewone woonplek van tante Pol. De vuilnisbelt! Hoewel het lijkt op een gezellig logeerpartijtje, blijkt tante Pol een belangrijke reden te hebben voor het eerdere bezoek aan Maartje. De vuilnisbelt blijkt vroeger een prachtig natuurgebied te zijn geweest dat door de hebzucht van een verschrikkelijk echtpaar is verwoest. Met de hulp van een paar kleine helpers uit onverwachte hoek, proberen tante Pol en Maartje dit echtpaar een belangrijke les te leren. Zal het ze lukken?
Renske Visser (1986) woont met haar man en twee zonen in Alkmaar. Zij schreef als kind al verhalen op de typemachine van haar ouders. Vlak na de geboorte van haar tweede zoon in 2019 besloot ze om één van deze verhalen uit te werken. Renske haar liefde voor natuur, haar creativiteit en de fantasie van een kind komen in dit debuut samen. Met dit fantasierijke, vrolijke én belangrijke kinderboek hoopt Renske jonge lezers vanaf 7 jaar te bereiken met een thematiek die vandaag de dag belangrijker is dan ooit!
‘We zijn er!’ roept tante enthousiast. Papa remt langzaam af. De auto komt stil te staan. Tante Pol gooit de autodeur open. Sierlijk springt ze uit de auto. Maartje stapt ook uit.
‘Welk huis is van u?’ vraagt ze en ze kijkt in de rondte. Tante Pol krijgt een twinkel in haar ogen. Ze begint luid te zingen:
Mijn thuis, mijn thuis, mijn thuis
Dat is geen huis, nee geen huis.
Thuis is een gevoel
Maar een huis een saaie boel.
Mijn thuis, dat kost geen geld
Ik woon op de vuilnisbelt!
Tante Pol zwaait haar armen in de lucht. Haar armen wijzen naar de ingang van de vuilnisbelt.
Vuilnisbelt de Prul staat er boven de ingang.
‘Woont… woont u op een vuilnisbelt?’ vraagt Maartje verbaasd.
‘Ja ja, jazeker!’ zegt tante Pol trots.
‘Maar… dat is…’ stamelt Maartje.
‘Heel gek. Ik weet het, meisje. Is het niet fantastisch?’ Tante Pol huppelt naar de ingang. Papa stapt uit. Hij pakt de tas van Maartje uit de auto.
‘Hier heb je je tas,’ zegt papa. ‘En mijn telefoon. Hij is opgeladen. Daar kun je wel een paar dagen mee vooruit. Als er wat is, alsjeblieft, bel ons.’
Maartje pakt haar tas aan en stopt de telefoon in haar broekzak.
‘Komt goed, pap. Ik ga er wat van maken!’ zegt ze. Voor het eerst vandaag glimlacht papa.
‘Daar heb ik alle vertrouwen in,’ zegt hij. ‘Maak er wat moois van.’
Maartje knikt. Tante Pol staat bij de ingang van de vuilnisbelt. Ze zwaait vluchtig naar papa en gebaart Maartje om te komen.