Texel, hét Waddeneiland dat Judith van de Vlekkert haar hele leven al bezoekt. Van jongs af aan kampeerde zij met haar familie in de duinen. Vol bewondering luisterde ze toen al vroeg in de ochtend naar het geluid van de koekoek. Gaandeweg ontdekte ze steeds meer over de mooie natuur van het eiland. Prachtig, eenvoudig in poëzie opgeschreven zet zij het ‘Texelgevoel’ neer in het boek. Diverse gedichten zijn voorzien van kleurrijke foto’s. Vogels, planten, de zee en de seizoenen komen aan bod. Bezoek je het eiland voor de eerste keer, ben je een natuurliefhebber, Texelaar óf heb je ‘last’ van een mijmermoment? Dan is dit boek zéker een aanrader!
Pas op een slang
Kalkrijk duinzand.
Ik zie je in vol ornaat staan.
Ik zie, roodachtige jonge bloemen.
Ik zie, blauwe oudere bloemen.
Ik zie, bijen om jou heen.
Ik zie...”steek je nou je tong uit, slangenkruid?”
Judith van de Vlekkert (1969) opgegroeid in een gezin dat in de weekenden altijd de bossen bezocht. Vaak ging het gezin van haar oom ook mee de natuur in. Er werd gewandeld, gevoetbald en met de honden gespeeld. Zo beleefde ze de natuur al op jonge leeftijd. Op latere leeftijd volgde zij opleidingen om boswachter te worden. Door veel in de natuur te zijn, de stilte en vogelgeluiden te ervaren, besloot zij haar gevoel eens op te schrijven in woorden. Met haar woorden hoopt ze bij de lezer bewustwording voor de natuur te creëren. En anders herkenning en plezier!
|