Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Ik schilder uit liefde
Roman over de schilderes Suzanne Valadon

Auteur

Henny van Kesteren

Uitvoering
Paperback
Prijs
16 ,95

Samenvatting

Parijs, Montmartre, wie is er niet geweest? Misschien heb je ook de schilders op Place du Tertre bezig gezien? Eind 19e, begin 20ste eeuw zijn beroemde schilders als Renoir, Henri de Toulouse Lautrec, Edgar Degas daar met hun carrière begonnen. De vrouw die met hen bevriend was en zelf ook schilderde, is bij de meesten van ons niet bekend, maar was dat in haar eigen tijd wel. Over haar, Suzanne Valadon, gaat deze roman, maar ook over haar zoon Maurice Utrillo, die eveneens een bekend schilder werd. Deze roman geeft je een inkijkje in hun fascinerende Bohemienleven, dat bepaald werd door twee passies: de liefde en het schilderen.

Over de auteur

Henny van Kesteren verdiept zich graag in het leven van vrouwelijke kunstenaars. Lang speelden schilderessen een ondergeschikte rol in de kunstgeschiedenis. Een voorbeeld hiervan is Berthe Morisot, over wie Van Kesteren haar vorige roman schreef. Wat was hun drijfveer, welke obstakels moesten ze overwinnen, door wie werden ze gestimuleerd? Gedreven door deze nieuwsgierigheid schreef zij eerder romans over Charley Toorop, Jan Toorop, Valentine Prax en Berthe Morisot. Al deze boeken zijn opgenomen in de catalogus van de bibliotheken.

Productinformatie

ISBN
9789464038767 / 978-94-640-3876-7
Verschijning
11-03-2021
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
248
Formaat
A5
Illustraties
Ja

Inkijk

Avenue Junot, 1936

Daar ligt ze dan. Apathisch op de bank. Sinds de trouwdag van Maurice is al haar energie verdwenen. Ze moet de realiteit onder ogen zien. Haar kind is nu voor altijd bij haar weg. Maar o, wat vindt ze het moeilijk. Ze komt nergens meer toe, zelfs niet tot schilderen. Eten doet ze ook amper nog. Een stuk brood met kaas en een glas wijn om het weg te spoelen. Meer niet. Hoe moet dat nou, leven zonder haar zoon en zonder André? En de hond is ook dood, die trouwe Boelie.
Een alleenstaande vrouw is ze nu, wie stelt er nog belang in haar? De jonge generatie weet amper nog wie Suzanne Valadon is.

Als ze terugdacht aan de trouwdag van Maurice, hoe hij daar stond, zo schriel en timide naast die grote, trotse vrouw, dan bekruipt haar een dubbel gevoel. Enerzijds voelt ze zich bevrijd van de voortdurende zorg om hem, anderzijds is ze benauwd om zijn toekomst. Zou hij het met die vrouw wel uithouden? Zou hij goede schilderijen blijven maken?
De dagen duren lang zonder Maurice’ aanwezigheid. Jarenlang wist ze hem om zich heen, al was hij niet erg spraakzaam. Het enige wat nu een beetje troost biedt is haar kat Raminou. Met het spinnende beestje op schoot voelt ze zich minder eenzaam en kan ze wat liefde kwijt. Ze moet weer gaan schilderen. Misschien dat een schilderij van Raminou haar in een betere stemming brengt? Zo was het immers altijd.

Ze kijkt naar de foto op het dressoir waar ze met de kleine Maurice op staat. Wat een lief ventje was hij daar, met z’n rijglaarsjes aan, dicht tegen haar aangekropen. Hij wilde zo graag bij haar zijn, maar dat kón niet altijd. Als ze wegging om geld te verdienen bleef hij bij oma Madeleine. En dan kon hij zo klaaglijk huilen. Wat een geluk dat ze haar moeder had. Daardoor hoefde Maurice niet op straat te zwerven, zoals zijzelf in haar jeugd heeft gedaan. Zij hád geen grootmoeder die voor haar zorgde terwijl haar moeder aan het werk was.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek