Famkes Weblog

Auteur: Famke de Vries
Uitvoering: Paperback
Genre: Verhalen

Prijs: € 20 ,99
Verzending: Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd: Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

In het gezin van Famke gebeuren altijd de vreemdste dingen. Gelukkig kan Famke haar hart luchten op haar weblog. Wees eerlijk: is het normaal als je zoon met een geblokt gezicht thuiskomt? Hoe komt Melody’s konijn in de emmer met lijm? En waarom springt Amy met het hondje in de sloot? En wat heeft Famke toch met water? Waarom ligt haar gebit in het zwembad? En een koe in het zwembad? En is haar reactie wel normaal als ze van achteren wordt aangereden? Waarom vraagt een Belgische winkelier of ze "zot" is? Lach, herken en geniet!

Over de auteur

"Ik werd in 1952 in Sneek geboren. Samen met mijn man en 3 kinderen ben ik later naar Bolsward verhuisd, waar wij nog steeds wonen. Een tijd geleden ben ik een weblog begonnen. Ik schreef over de dingen die er allemaal in mijn gezin gebeurden. Het is niet bepaald een doorsnee gezin en er gebeuren dan ook steeds vreemde dingen."

Productinformatie

ISBN: 9789460891953 / 978-94-608-9195-3
Uitgeverij: Boekscout
Verschijning: 04-12-2009
Taal: Nederlands

Genre: Verhalen

Uitvoering: Paperback
Pagina's: 176
Formaat: 12,5 x 20 cm
Illustraties: Ja

Inkijk

Terwijl wij allemaal enthousiast naar onze ouders zwaaiden die op de kade stonden, vroeg een klasgenootje: "Hoeveel geld heb jij bij je?" Ik verstarde van schrik. Geld??? Helemaal niet aan gedacht! En mijn vader schijnbaar ook niet. Gelukkig had ik een schelle stem en schreeuwde naar mijn vader dat ik vergeten was geld mee te nemen. En aangezien mijn vaders hersenen meteen in de oplosstand kwamen in zo'n geval, vertrouwde ik daar ook deze keer volledig op. En terecht. Toen we door een brug moesten, hing er een bezem boven het water waar 5 gulden in gestopt was. En de brugwachter maar schreeuwen: "Dit is voor Famke! Wie is Famke? Dit is voor Famke hoor!" En ach, die lieve vader van mij was zo geschrokken. De volgende dag stuurde hij een beurs met nog meer geld erin. Alleen was het jammer genoeg niet mijn eigen beurs, maar die van iemand anders. Maar ik besloot er erg zuinig op te zijn. Helaas, nog geen dag later stond ik op de kade mijn tanden te poetsen en de beurs had ik meegenomen. Want ik wilde er echt zuinig op zijn. We stonden natuurlijk te dollen daar op die kade, al tandenpoetsend. En al stoeiend viel mijn beurs in het water, tussen wal en schip. Oh nee hè? Weer geen geld.