Terug naar 1900

Yvonne is in een schrikkeljaar geboren, op 29 februari. Ze kan dus maar eens in de vier jaar haar verjaardag vieren op de dag zelf. Of toch niet? Elk gewoon jaar staat de tijd op 28 februari om middernacht stil. Yvonne gaat dan terug naar het jaar 1900, om daar 29 februari mee te maken. Zo kan ze toch elk jaar haar echte verjaardag vieren. In 1900 beleeft ze natuurlijk allerlei avonturen, en ze neemt altijd een souvenirtje mee terug. Terug naar 1900 is een leuk, spannend boek waarin kinderen snel helemaal zullen wegduiken..

"Kijk, dat is ze! Dat meisje daar!" gilde ze. Yvonne keek verbaasd. De koopman kwam achter de kraam vandaan en liep op haar af. Yvonne snapte er niets van. Voor ze weg kon komen stond de man al voor haar. "Zo, dus jij hebt mijn vrouw beledigd, jij spijbelaarster? Ik zal jou eens wat leren! Vertel mij maar eens waar jouw ouders wonen, dan zullen we die eens even vertellen wat voor een brutaal kind zij hebben. Nou? Wat is je adres?" vroeg hij dreigend. Ineens begreep Yvonne dat die vrouw de koopman over haar verteld had. Ze besloot hen in de maling te nemen en noemde haar echte adres. Dat was in een wijk die er niet veel langer dan vijfentwintig jaar stond, dus dat bestond nog niet in 1900. "Dat is niet in het dorp. Vertel me je echte adres, anders zul je ervan lusten!" zei de koopman. Er trilde een spiertje naast zijn oog. Betekende dat dat hij woest was of dat hij nerveus was? Duidelijk het eerste. "Eh, ik woon daar echt!" Yvonne pakte haar identiteitskaart, die in haar portemonnee zat. "Kijk, hier staat het op!" De man bekeek haar identiteitskaart. Hij had nog nooit zoiets gezien en trok een wenkbrauw op toen hij haar geboortedatum zag. "1972? Dit is een vals document!" Yvonne schrok. Ze had er niet bij nagedacht dat haar geboortedatum er op stond. Ze propte de kaart vlug weer in haar portemonnee. De man zag twee briefjes van vijfentwintig gulden en één van tien. "Hoe kom jij daaraan?" vroeg hij. "Van mijn ouders gekregen voor mijn verjaardag," zei Yvonne. Ze stopte haar portemonnee vlug in haar broekzak. "Zoveel geld? Dat geloof ik niet. Ik geloof dat jij dat geld gestolen hebt. Jij bent een dievegge!" zei de man. Ineens stonden er allemaal mensen dreigend om haar heen. Yvonne kon geen kant uit.