Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

De beste literatuur is muziek
Essays over muziek & literatuur

Auteur

Emanuel Overbeeke

Uitvoering
Paperback
Prijs
20 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Dit boek behandelt de relatie tussen muziek en literatuur aan de hand van diverse uitingen in beide kunsten. Aan de orde komen onder meer diverse schrijvers en schrijfsters (Milan Kundera, Simon Vestdijk, Margriet de Moor en Anna Enquist) en de rol van muziek in poëzie en proza, bijvoorbeeld in Nederlandse gedichten. Er zijn schrijvers over muziek en er zijn muzikale schrijvers. Auteurs zijn individuen en onder te brengen bij stromingen. Dit boek geeft een beeld van dit scala door enkele hoofdstukken daaruit te bespreken. Volledigheid is niet nagestreefd (anders was het boek zeker vijf keer zo dik geworden), maar de stukjes van de puzzel in de vorm van diverse essays geven wel een beeld van de rijkdom van het onderwerp en de tijdloosheid van de kwesties. Clichés worden niet uit de weg gegaan, maar de nuancering staat voorop.
Wilt u een frisse blik op een veelbesproken onderwerp, dan is dit een boek voor u.

Over de auteur

Emanuel Overbeeke (1958) is musicoloog, raakte al vroeg gefascineerd door de kopstukken van het modernisme in diverse kunsten en zag hoe deze stroming in de loop der jaren door vele stadia ging. Hij schreef eerder boeken over onder meer klassieke componisten en de dood, muziek voor de paastijd (niet van Bach!), Vestdijk en de muziek, Nederland en Beethoven, Nederlandse muziek bij Nederlandse symfonieorkesten (zijn proefschrift), Debussy, Stravinsky en Boulez. Dit boek bevat een keuze uit zijn artikelen.

Productinformatie

ISBN
9789464311181 / 978-94-643-1118-1
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
05-03-2021
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
148
Formaat
A5
Illustraties
Nee

Inkijk

De romantiek mag dan rond 1920 volgens de boeken zijn overleden, in werkelijkheid leefde zij voort. Dichters die zich beter thuis voelden in de voorbije tijd, konden de nieuwe uiteraard niet volledig negeren, maar hun worteling in de oude is evident. Het aantal ‘post-romantische dichters’ dat een voorkeur bleef houden voor traditionele, conventionele associaties is zelfs zo groot dat men zich kan afvragen in hoeverre de nieuwe trend, toonaangevend bij de spraakmakende gemeente, gedeeld werd door de meerderheid der poëten. A. Roland Holst opent zijn ‘Gregoriaans’ met ‘Stemmen van eeuwen her ontslapen mensen/ zongen de zangen van hun vroom geloof/ eentonig en bedwelmend.’ Theun de Vries verbindt Grieg met ‘noords water bij zon’ en Mozart en Don Giovanni met ‘een italiaanse hemel’. Herman de Coninck associeert de ‘Strauss-family’ met Weense frivoliteit en dames van lichte zeden. ‘Zo moet je evengoed van adel zijn/ om je door zeven onderrokken nog altijd/ in het bezit van een clitoris te weten.’ Johan Daisne refereert in ‘Debussy’ expliciet aan diens pianowerk Poissons d'or: ‘Tussen een goudvis en een pioen/ tekent hij nog een melodie,/ maar alles zonder stem.’ Fernand Florizoone verbindt de Fin Jean Sibelius met het Finse landschap. Jozef Eijckmans gaat bij zijn gedicht ‘brahms 2’ uit van de bijnaam voor Brahms' Intermezzo opus 117 nr. 1 ‘Wiegenlied meiner Schmerzen’. Omdat de sombere donkere melancholie van dit Intermezzo volgens Eijckmans en vele anderen ook typerend is voor veel andere late werken van Brahms, spreekt Eyckmans over ‘opus 117/118/119’ als ‘die wiegenlieder meiner schmerzen’. Voor J.J. van Geuns in ‘Bellini’ en Pierre Dubois in ‘Joseph Haydn’ zijn de associaties zelfs het onderwerp van hun gedichten.
Wat de post-romantici verder onderscheidde van de mo-dernen is hun veel grotere productiviteit op dit gebied. J.J. van Geuns schreef ongeveer tien gedichten en Eijckmans zelfs onder andere een gehele bundel (Achtendertig componisten). Ter vergelijking: Nijhoff, Elburg, Achterberg en Wilfred Smit haalden niet eens de volle hand.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek

Ook van deze auteur

Voorkant cover

Bewondering en verwondering Het tijdloze modernisme. - Deel één: componisten

Emanuel Overbeeke

Een kenmerk van de grootste componisten is dat hun werk zowel bewondering als verwondering uitlokt. Juist die combinatie van tegengestelde gevoelens garandeert dat men gefascineerd blijft, ook jaren later nog. Het schrijden van de tijd betekent niet alleen dat nieuwe componisten een plek onder de zon opeisen en oude buiten beeld raken, maar ook dat oudere muziek in een nieuw licht komt te staan. Dit boek illustreert die verschijnselen aan de hand van opstellen over enkele componisten uit de twintigste eeuw, onder meer Mahler, Debussy, Pijper, Flothuis, Boulez, Dutilleux, Rachmaninov, Sjostakovitsj en Glass, waarbij de auteur de muziek plaatst in een brede culturele context. Bij elkaar creëren de portretten een eigenzinnig overzicht van de klassieke muziek sinds 1900.
22,50
Voorkant cover

Bewondering en verwondering het tijdloze modernisme: - Deel twee: perspectieven, pianisten en programmeurs

Emanuel Overbeeke

Veel van wat nu in kunst fout heet te zijn, wordt toegeschreven aan het modernisme. Tegelijk heeft deze stroming enorm veel nieuws gebracht op talloze terreinen binnen en buiten de kunst dat velen nu volstrekt vanzelfsprekend vinden. Tijd voor een genuanceerde bespreking van een beweging die zoals elke cruciale stroming niet ooit begon en ooit eindigde maar telkens nieuwe mensen inspireert. De mix van tegenstrijdige reacties (bewondering en verwondering, verzet en assimilatie) is de beste garantie voor een blijvende fascinatie. Dit tweede deel behandelt de receptie van het modernisme aan de hand van hoofdstukken over pianisten, programmeurs, publicisten en de veranderde omgang met moderne kunst, niet alleen muziek.
23,50