Een buitenlandse liefde
Als je geliefde meer dan 3.000 kilometer bij jou vandaan woont...

Wanneer Melissa op vakantie gaat naar het buitenland wordt zij verliefd op de Turkse Furkan. Zij samen krijgen een relatie op een lange afstand. Wanneer zij al vijf jaar samen zijn, wil Melissa een verblijfsvergunning voor Furkan aanvragen. Samen willen zij een toekomst opbouwen in Nederland. Maar beschikt Melissa over de eisen die het IND stelt voor een verblijf vergunning? Lukt het hun samen om de stress te overwinnen wat dit met zich meebrengt?

Samantha van der Sanden (1994) is woonachtig in Noord-Brabant. Eind 2019 kwam haar allereerste boek uit : Het is zo stil in mij... Bij haar thuis heeft zij een hele kamer vol met boeken waar zij op ieder rustig moment van de dag een boek erbij pakt. Met het boek Een buitenlandse liefde wil zij graag haar ervaring delen met andere mensen die zich in dezelfde situatie bevinden of hebben bevonden.

Inmiddels was zij alweer zo’n drie weken thuis en volop aan het werk gegaan. Furkan was zij nog steeds niet vergeten, ook al had hij dat gedacht. Ze spraken elkaar nog steeds iedere avond.
Mama had een idee. ‘Waarom ga je niet in oktober in de herfstvakantie een weekje naar hem toe, als je hem zo mist?’
‘Helemaal alleen?’ riep Melissa uit. ‘Dat durf ik niet, hoor!’
‘Tuurlijk wel’, zei haar moeder. ‘Je moet gewoon de borden goed volgen op het vliegveld, dan kom je er vanzelf. Denk er maar over na.’

Melissa ging naar een vriendin toe en praatte er met haar over. ‘Wat zou jij doen? Zou jij gaan? Zo meteen komt hij niet opdagen en dan sta ik daar helemaal alleen in een vreemd land, en dan?’
‘Nee, joh, zo moet je niet denken. Natuurlijk komt hij wel opdagen. Hij is hartstikke gek op je, toch? Als jij hem ook echt leuk vindt, dan moet je ervoor gaan!’
En dat was dat. Over twee weken zou zij helemaal alleen naar Turkije vliegen om tien dagen met Furkan samen te kunnen zijn. Inmiddels werkte hij als fotograaf in een hotel. Daar vlakbij hadden ze een huisje gehuurd dat Melissa zou betalen. Hij moest wel een paar dagen werken, maar dan kwam zij de dag wel door met een leuk boek. Geen probleem. Lekker alle dagen uitslapen. Ze had er zin in. Alleen zag ze er zó tegenop om alleen te moeten reizen … Maar ze had nog ruim twee weken de tijd om daaraan te wennen. Over een week maar eens wat spulletjes gaan verzamelen!

Het was zover! Melissa stond met bezwete handen op het vliegveld te wachten tot haar vliegtuig zou vertrekken. Ze had net bij de balie ingecheckt voor haar vlucht met Turkish Airlines 7507 naar Izmir. Mama en papa hadden haar met de trein naar het vliegveld gebracht en zouden wachten tot zij mocht gaan boarden.
‘Heb je er zin in, meiske?’
‘Ja, maar ik vind het wel eng, hoor mam, dat ik zo meteen helemaal alleen ben. Misschien verdwaal ik wel en kom ik te laat voor de vlucht.’
‘Dan zorgen we er nu voor dat je niet te laat gaat komen. We gaan afscheid nemen. Dan kan jij op je gemak de gate gaan zoeken en hoef je niet te stressen. Dus, lieve schat, héél veel plezier bij je geliefde.