Zwart Gat
Een liefde gedoemd te mislukken
- Auteur
-
Amber de Maar
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Young Adult
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 22 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
De verlegen Julian start aan het Roos College, een elitaire privéschool waar hij in contact komt met de populaire Florine. Ze lijkt niets te maken te willen hebben met hem en hij is vastberaden om uit te zoeken waarom. Als hij ontdekt dat ze elkaar niet kunnen aanraken, raakt hij verstrikt in een web van geheimen, waarvan iemand niet wil dat deze ontrafeld worden. Wie kan hij nog vertrouwen?
Over de auteur
Amber is begonnen met het schrijven van gedichten en korte verhalen voor tijdschriften. Daarnaast is ze altijd geïnteresseerd geweest in helpen van kinderen en jeugdigen, wat maakt dat ze psychologie en pedagogiek heeft gestudeerd. Vanaf jonge leeftijd had ze een grote fantasie, waarbij ze kon afdwalen naar een gecreëerde illusie en raakte ze de realiteit kwijt. Deze dagen gebruikt ze deze fantasie om haar boeken te creëren.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464311938 / 978-94-643-1193-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 26-03-2021
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Young Adult
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 234
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Wazig werd ik wakker. Ik had weer het idee dat ik niet geslapen had. Dat ik de hele avond had rondgewandeld. Ik pakte mijn tandenborstel en poetste mijn tanden. Op het moment dat ik de tandpasta uitspuugde en het overtollige langs mijn lippen wilde halen, sprong ik van schrik achteruit. De spiegel was knetterzwart. Ik zag niks.
Ik kroop naar achteren, mijn bed op en ik deed mijn best om niet te schreeuwen. Ik knipperde mijn ogen, maar het beeld ging niet weg. Ik probeerde rustig op te staan en richting de deur te lopen. Ik ging de deurklink open doen en dan sprint ik naar beneden. Ik ben gewoon niet goed wakker, nam ik mezelf voor. En dat deed ik. Ik pakte de deurklink vast en deed deze gehaast naar beneden. Niks. Hij klemde. Verdomme. Verdomme. Ik kon er niet uit. Het zwarte van de spiegel, druppelde naar beneden, over mijn wasbak.
Ik werd echt helemaal paranoïde.
‘Mam, mam, kun je even komen?’ schreeuwde ik.
Mijn stem trilde, maar ik deed mijn best om alles onder controle te houden. Terwijl ik mij vasthield aan mijn bed, duurde het godzijdank maar enkele seconden voordat mijn moeder de deur openzwaaide.
‘Wat is er?’ vroeg ze in paniek. Alles was weg. De spiegel was normaal. Er droop niks over de grond.