Alles verbleekt
Soms neemt het leven een andere wending

In een periode van eenzaamheid en verdriet, na het overlijden van zijn vrouw Dieke, krijgt het leven van Teun Stevens een verrassende wending. Bij toeval ontstaat er een nieuw, liefdevol contact met Fieke. Beiden zijn familiemensen waarbij de gezinnen een belangrijke rol spelen. Ook wil Teun alles weten over Evelyn, zijn kleindochter die geboren is met het syndroom van Down. Teun en Fieke genieten van hun oude dag, totdat er plots op een onverwacht moment iets gebeurt… Helaas! Het leven is kort en de liefde oneindig. Machtiger dan de golven van de zee zijn tranen van liefde.

De Brabantse auteur Ton Oomes, geboren in 1951 te Oosterhout, woont nu op Goeree-Overflakkee. Na het schrijven van columns, een kinderboek en zijn debuutroman: De geur van vers brood neemt hij u nu mee met de familieroman: Alles verbleekt. De roman is herkenbaar geschreven vol verdriet, romantiek en prachtige sfeerbeelden. Alles verbleekt is een meeslepende roman over vriendschap en liefde, en de lotgevallen van twee families die onverbrekelijk met elkaar verbonden raken. De roman is voor hem een nieuw hoogtepunt in zijn prille schrijversbestaan.

Teun heeft slecht geslapen, wat niet vaak gebeurt. Midden in bizarre dromen is hij een paar keer bezweet wakker geschrokken. Pas tegen de ochtend is hij in een diepe slaap gevallen waaruit hij nu stijf en verward wakker wordt. Zijn hoofd voelt alsof zijn schedel urenlang klem heeft gezeten.
De volgende dag zit Teun, in de tuin, de krant te lezen maar kan zich geen seconde concentreren. Hij blijft maar rondcirkelen met de gedachte over zijn Dieke. Wat zou zij allemaal wel niet gedacht hebben over de dag van gisteren die hij beleefd heeft met Fieke. Zijn gemoedstoestand wordt overmeesterd door een knagend schuldgevoel. Maar moest hij zich wel schamen voor het gedrag van gisteren. Zijn grootste wens zou zijn om ervan verlost te zijn, maar het gaat niet weg. Alles voelt als verraad.
Dan herinnert hij zich het allerlaatste gesprek wat hij op het sterfbed met Dieke had. Zijn lieve stervende vrouw die vlak voor haar overlijden nog tegen hem zei: laat liefde wel weer toe. Als jij de liefde toe laat kun jij zo veel meer liefde doorgeven en daar wordt de wereld zo veel mooier van.
Hij pinkt een traan weg. Maar, desondanks zijn er al grote natte vlekken op de krant zichtbaar geworden. Hij beseft dat zij niet boos op hem zou zijn om de nieuwe relatie, maar juist tevreden.
Zijn negatieve gedachten worden positief. Naast de liefde voor Dieke waar hij zielsveel van hield voelt hij nu ook de liefde voor een mogelijke tweede vrouw in zijn leven. Hij kent nu al liefde genoeg om ook zijn nieuwe partner in zijn hart te sluiten. De ene liefde gaat niet ten koste van de ander. Al deze gedachten luchten hem op.