Ontwaakt!
Democratiseringsbeweging jaren '60 en '70

Ontwaakt! Democratiseringsbeweging jaren ’60 en ’70, beschrijft de opkomst en teloorgang van het studentenverzet. Hans maakt kennis met de politieke studentenbeweging in Nijmegen en radicaliseert al snel. Elise maakt in Amsterdam kennis met de flowerpowerbeweging, gaat studeren in Nijmegen en ontmoet daar Hans. Met Hans en Elise verhaalt Ontwaakt! over historische gebeurtenissen als de Cubacrisis, Telegraafrellen, bombardementen op Vietnam en opstand in Parijs.
Waar begin jaren ‘70 de politieke studentenbeweging stagneert, maakte de vrouwenbeweging juist een herstart. Tegen deze achtergrond staan Hans en Elise beiden voor de opgave hun eigen weg te zoeken om vorm te geven aan hun innerlijke overtuiging.

Rein Akkermans studeerde Nederlandse taal- en letterkunde en Algemene Taalwetenschappen in Nijmegen. Eind jaren ‘60 en begin jaren ‘70 was hij actief in de politieke studentenbeweging aldaar. De roman Ontwaakt! is deels gebaseerd op zijn persoonlijke ervaringen.
In 2014 debuteerde hij met de roman Baas boven baas. In 2018 volgde De weg kwijt. Al eerder publiceerde hij ook een aantal toneelstukken.
Ontwaakt! (2021) is een historische roman. In dit genre lijkt de auteur zijn draai gevonden te hebben. Vertellen van verhalen, creëren van een nieuwe werkelijkheid, research naar historische gebeurtenissen, het lijkt de auteur in het bloed te zitten. Ideeën voor een nieuwe historische roman liggen al klaar.

Als hij de Boulevard Saint Michel oploopt, ziet hij een groep studenten op zich af komen rennen. Daarachter holt de politie met geheven stok in de hand. Vlak bij hem draait de groep zich als op commando om. Hij ziet iemand een steen uit het wegdek slopen. Een tweede volgt en steeds meer. Met de stenen in hun hand wachten ze de agenten op. Die blijven op hun beurt ook staan. Even later wordt hem duidelijk waarom. Ze wachten op versterking. En die komt al snel, twee busjes met oproerpolitie. In een mum van tijd stappen nog eens zo’n vijftig agenten uit. Ze zijn bewapend met karabijnen met traangasgranaten. Ze vormen een gesloten linie over de hele breedte van de straat en marcheren stap voor stap in hun richting. De eerste stenen vliegen nu door de lucht. Hij telt de nodige voltreffers. Maar de linie blijft intact. Hij hoort een fluitje; het teken waarop de agenten hebben gewacht. Ze schouderen hun karabijnen en zijn nu nog maar een meter of vijftig van de demonstranten verwijderd. Dan volgt er een tweede fluitje en begint de hele linie aaneengesloten naar voren te rennen. De eerste gasgranaten worden afgeschoten. Er breekt nu paniek uit onder de studenten en samen met tien anderen vlucht Hans een zijstraat in, de rue Saint-Sévérin. Maar ze zijn de straat nog niet in of van de andere kant van die straat stormt nóg een groep agenten met getrokken wapenstok op hen af. Ze zitten als ratten in de val. De eerste agenten slaan er al op los. In paniek draait hij zich om, dan maar weer naar de Saint Michel. Maar hij heeft niet goed gekeken. Keihard knalt hij tegen een lantaarnpaal en zakt in elkaar. De agenten zijn nu dicht bij hem en hij vreest voor erger. Opeens gaat rechts van hem een deur open en wordt hij snel naar binnen getrokken. Daar zakt hij op de deurmat in elkaar. Hij hoort nog net dat op de deur gebonkt wordt. Dan verliest hij het bewustzijn.