Definitie van coroniek: kort humoristisch verhaal, gebaseerd op hysterische feiten. Voor wie is de bundel Coronieken bedoeld? Voor iedereen die wel wat verstrooiing kan gebruiken. Denk aan de automobilist tijdens een lange saaie rit, maar dan natuurlijk alleen wanneer het rustig is op de weg! Ook op de werkvloer is er vaak volop gelegenheid voor een coroniekje. Neem de anesthesist in het ziekenhuis; die heeft toch niets meer te doen als de patient onder zeil is. Zelfs voor analfabeten is deze bundel een echte aanrader. De coronieken zijn namelijk ook zeer geschikt om voor te lezen! Kortom, deze bundel is een weldaad voor eenieder bij wie de hartslag ook maar enigszins meetbaar is. Nou, dat is die bij jou vast!
Gewoonlijk schrijft en illustreert Marvin Bunsee de avonturen van Astromuis; de lotgevallen van een muis die in zijn raket het heelal verkent. In 2019 verscheen het prentenboek Astromuis in de wereld van anders om. Eigenlijk richt hij zich in zijn werk dus op kinderen, maar met de bundel Coronieken richt hij zich deze keer op het kind in de volwassene. Een bundel die prima aansluit op de bijzondere tijd waarin we zijn terechtgekomen. Valt er dan een ondersteunende boodschap van de auteur tussen de regels door te lezen? Of een inspirerende filosofie? Nee, sorry. Marvin Bunsee wil je gewoon aan het lachen krijgen. Dat hebben we nodig.
HORECABOUTER
Ik sliep al een tijdje onrustig. Het was alsof iemand me in de gaten hield. Eerst dacht ik het me te verbeelden, maar het gevoel werd almaar sterker en mijn slaap steeds lichter. Op zekere nacht voelde ik in mijn sluimerslaap gewriemel aan mijn voorhoofd. Ondanks dat ik me wezenloos schrok, hield ik me stil en deed alsof ik nog sliep. Langzaam en geruisloos bewoog ik mijn arm richting nachtlampje. Ik zocht het knopje, drukte het in en keek recht in de ogen van een kabouter! De ongenode gast was met een markertje op mijn voorhoofd aan het tekenen! Hij had dan nog wel het fatsoen om daarmee te stoppen toen ik hem betrapte, maar leek verder niet erg geschrokken. De gniffelende kabouter moest zelfs heel erg zijn best doen om niet in lachen uit te barsten. Aan het voeteneinde klonk ook geproest, ze waren met z’n tweeën! Wat was hier de bedoeling van? Onthutst kwam ik overeind. Voor het duo het teken om toch maar de aftocht te blazen, hoewel van paniek nog steeds geen sprake was. Allesbehalve; schuddebuikend van het lachen sprongen ze van mijn bed en waggelden luidkeels zingend mijn slaapkamer uit. Die kabouters waren kacheltjelam!