Het cyborn experiment
Verloren zielen

Het Cyborn Experiment is een superspannende en ontroerende literaire thriller. Het is fictie gebaseerd op wetenschappelijke feiten. De inhoud speelt in op actuele vraagstukken in de werkelijkheid van onze tijd met al z’n mogelijkheden van 5G tot robot. Daarbij wordt de lezer uitgedaagd om mee te denken en het raadsel op te lossen. Kinderen worden tot proefpersonen in een gevaarlijk, realistisch beschreven, mensonterend experiment. De hoofdpersonen gaan een eigen leven leiden in je fantasie. Je kunt ze gaan haten en van ze gaan houden. Het boek speelt in Nederland, Italië, USA en Zwitserland. De afloop is heel verrassend.

De schrijver Dhyan Vermeulen deed voor deze literaire thriller inspiratie op tijdens het werk als onderzoeker- adviseur sociale psychologie en mensenrechten. Door haar werk als ambassadeur mensenrechten in het buitenland deed Dhyan veel mensenkennis op. Ze maakte onderweg kennis met bijzondere mensen, actief op het gebied van wetenschap en religie. In 2012 begon ze al reizende, novellen en literaire thrillers te schrijven. ‘Het Cyborn Experiment’ is een literaire thriller gebaseerd op wetenschappelijke feiten.

Het is aardedonker en stil, zo stil dat hij zijn eigen hart hoort kloppen in zijn hoofd. Hoofd? Wat is er met zijn hoofd en waar is hij? Voorzichtig betast hij zijn hoofd. Het is nat, vies, plakkerig en het voelt erg zwaar. Hij heeft een barstende koppijn. Als hij probeert zijn ogen te openen lijken die ogen dichtgeplakt te zijn. Als hij zijn voorhoofd betast, voelt hij een enorme bult. Hij is kotsmisselijk. Dan tast hij voorzichtig om zich heen. Een hard matras, een bed met metalen spijlen zo te voelen. Een ruige deken, verder niets, althans niet dichtbij. Het is aardedonker hier! Vage beelden spoken door zijn brein. Een schimmige wereld vol bedreigingen lijkt het op te nemen tegen zijn ge-zonde verstand. Even zakt hij weer weg, verliest zijn bewust-zijn om weg te drijven in een moerassige werkelijkheid vol angstaanjagende gezichten. De gezichten horen bij lange ma-gere figuren. Ze komen op hem af. Hij keert zich van hen af. Kijkt naar het landschap dat gebukt gaat onder een loodzware, grijze hemel. Dan schrikt hij wakker. Bedrukt krabbelt hij over-eind. Hij bevoelt zijn lichaam. Het zit vol schrammen en schaafwonden, is opgezwollen en doet veel pijn. Weer ziet hij als in een film, de enorme kolos van een vuilniswagen die dwars op de weg stond, recht op hem afkomen. Hij reed berg-afwaarts. Er was geen houden aan. Weer voelt hij de schok, voelt hij zijn lijf verstijven van angst. Weer ziet hij de wereld in slow motion aan zich voorbijtrekken. Hij voelt wanhoop en angst. Op dat moment moet hij beseft hebben dat het nu voorgoed voorbij zou zijn, met zijn leven. De remmen van de auto werkten niet, maar het duurde een hele tijd voor hij dat begreep. Hij kon op het pedaal trappen zoveel hij wilde, het werkte niet. Hij probeerde te remmen op de motor. Dat werk-te ook niet. De snelheid van de luxewagen nam toe. De helling was stijl, zeker vijfentwintig procent. Hij reed 60, 70,.. km bijna 80 km per uur. De klap die volgde was oorverdovend. Daarna was er helemaal niets meer.