Het is leuk om dit boek te lezen. Het doet je weer beseffen hoeveel er veranderd is in de afgelopen 80 jaar. Als 78 jarige herken je natuurlijk veel, want in mijn geboortedorp Laren (N-H) ging het er in de 50er en 60er jaren niet anders toe. Het is ook grappig de verhalen te lezen over de middelbare school waar Paul werkte. De verbastering van de namen is voor mij toch nog wel te herleiden tot de echte namen, maar dat verklap ik natuurlijk niet. Ook voor onze kleinkinderen is het moeilijk voor te stellen dat er een tijd is geweest zonder mobieltjes en computers. Het is gewoon een gezellige verzameling van verhalen die de oude tijden doen herleven.
De burgemeester bracht het thuis
Anekdotes uit het leven van een dorpsbewoner
- Auteur
-
Paul Diepenhorst
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Reviews
- 4,8 / 5 (4 reviews )
- Prijs
- € 20 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
De verhaaltjes en anekdotes zijn gebaseerd op de werkelijkheid. Paul heeft ze opgeschreven zoals hij zich dit alles herinnert met soms een vrolijke twist eraan. Het gaat over zijn jeugd als burgemeesterszoon in een klein dorp. Dat geeft een inkijkje in het plattelandsgebeuren. Eveneens komen zijn onderwijservaringen aan bod. Zowel in als voor de klas.
De gebruikte namen van personen zijn op ludieke wijze versleuteld. De situaties blijven echter goed herkenbaar. Alleen de naam Diepenhorst is ongewijzigd gebleven.
Leuk voor ouderen om met een glimlach hun jeugd te herinneren en leerzaam voor jongeren om te ontdekken dat veel van heden in vroeger tijden - wellicht in een andere vorm - ook al bestond. Niet alles was vroeger leuker, maar wel veel!
De gebruikte namen van personen zijn op ludieke wijze versleuteld. De situaties blijven echter goed herkenbaar. Alleen de naam Diepenhorst is ongewijzigd gebleven.
Leuk voor ouderen om met een glimlach hun jeugd te herinneren en leerzaam voor jongeren om te ontdekken dat veel van heden in vroeger tijden - wellicht in een andere vorm - ook al bestond. Niet alles was vroeger leuker, maar wel veel!
Over de auteur
Paul Diepenhorst is geboren in 1945 en heeft bijna zijn hele leven gewoond in Bergambacht. Hij groeide hier op als zoon van de burgemeester en behaalde diverse onderwijsbevoegdheden.
Als onderwijzer, schooldirecteur en leraar bij het voortgezet onderwijs heeft hij jarenlange onderwijservaring. Na driekwart eeuw is het tijd om eens terug te zien met een knipoog naar de toekomst.
Hij is al meer dan vijftig jaar getrouwd met Trudy, heeft twee zoons, twee schoondochters en twee kleindochters.
Als onderwijzer, schooldirecteur en leraar bij het voortgezet onderwijs heeft hij jarenlange onderwijservaring. Na driekwart eeuw is het tijd om eens terug te zien met een knipoog naar de toekomst.
Hij is al meer dan vijftig jaar getrouwd met Trudy, heeft twee zoons, twee schoondochters en twee kleindochters.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464315363 / 978-94-643-1536-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 25-06-2021
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 164
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Mijn vader werd in 1947 tot burgemeester benoemd. Bij de gemeente Bergambacht werkte één tuinman die tegelijkertijd gemeentebode, doodgraver, vuilnisman, controleur van de vermakelijkhedenbelasting en gladheidbestrijder was. Deze ambtenaar, die Leen Beuk heette, diende 24 uur per etmaal en zeven dagen in de week oproepbaar te zijn!
Toen mijn vader een keer naar het toilet ging in het gemeentehuis, stond - uiteraard - het raampje open. Hij kon zonder moeite buiten een gesprek volgen, dat werd gevoerd tussen Leen Beuk en een an-dere man.
“Het is toch wat,” mopperde Beuk. “Nu was ik eindelijk zover dat ik van de vorige burgemeester Winkelman een mooie pet zou krijgen en nu is hij vertrokken naar Sliedrecht. Van die nieuwe (Diepenhorst) krijg ik die natuurlijk niet.” Dat was net iets voor mijn vader die wel van zulke uitdagingen hield.
Burgemeester Diepenhorst ontbood Leen Beuk op het gemeentehuis voor een gesprek. “Zeg Beuk, ik vind het eigenlijk maar een kaal gezicht als je in je functie van gemeentebode zo blootshoofds op het bordes staat,” merkte mijn vader op. “Zie je het zitten als de gemeente voor jou een keurige dienstpet met gemeentewapen erop zou aanschaffen?”
Beuk viel bijna van zijn stoel van verbazing en accepteerde enthou-siast het aantrekkelijke aanbod. Dat was een schot in de roos. Leen Beuk heeft jarenlang zijn functie met genoegen stijlvol uitgeoefend mét de dienstpet op zijn hoofd. De relatie met mijn vader kon echt niet meer stuk.
O ja, het 24/7 dienstverband werd ook versoepeld.
In de winters, die toen nog koud waren, deed zich wel een klein ongemak voor. Leen Beuk - geen kerkganger - strooide zondags overal zout op de gladde wegen. Alleen de bolle brug in het Schelpenpad, waarover de kerkgangers van de zwartekousenkerk liepen, sloeg hij over. Zijn verklaring was simpel: De kinderen in ons dorp moeten toch ergens kunnen glijden.
Reviews (4)
Paul heeft een heerlijk boek geschreven met alleraardigste verhalen. Als oud-collega herkende ik veel situaties, hetgeen het lezen nog leuker maakte. Hij schrijft op een prettige manier en ik ben ervan overetuigd dat menig lezer van dit boek zal genieten. Een aanrader dus.
Wij wonen ruim 15 jaar in Bergambacht en vind dit een mooi boekje om te lezen. We kennen Meester Marius van Kiezel en Kei door onze kleinkinderen en ontdekten, dat schrijver zijn vader is.
Als zoon van de auteur ben ik natuurlijk enorm bevooroordeeld in het schrijven van een review van dit boek. Toch kan ik uit de grond van mijn hart schrijven dat ik zelfs nu ik alle verhalen al zó vaak heb gehoord, nog steeds met heel veel plezier in het boek de verhalen lees. Als inwoner van Bergambacht word ik de laatste tijd regelmatig aangesproken door mensen die het boek hebben gekocht en gelezen. Allemaal laten ze weten dat ze het boek maar moeilijk konden wegleggen, en dat ze zóveel situaties herkenden van vroeger. Het is vooral waardevol te weten dat de anekdotes écht uit de eerste hand komen. Daarmee geeft het boek toch wel een inkijkje in het leven van Bergambacht, op een wijze die zeker uniek genoemd mag worden. Ik kan het boek iedereen aanraden, en de kans dat het vaker dan één keer gelezen zal worden, is aanzienlijk!