Я was eens
- Auteur
-
Lucas Kruse
- Uitvoering
- Wire-o
- Genre
- Verhalen
- Prijs
- € 19 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Over de auteur
– tot deze uitgave – alleen in familie- en kennissenkring. Sprookjes, korte verhalen, biografieën en een familiekrant werden door hen met veel plezier gelezen.
Lucas Kruse (Amsterdam, 1946) woont al tientallen jaren in Haarlem en schrijft al zo lang hij zich kan herinneren. Rijp en groen: van hartstochtelijke, puberale liefdesbrieven aan onbereikbare meisjes tot lichtvoetige gedichtjes over dagelijkse gebeurtenissen. Zijn oom Ger Ruhé heeft hij altijd als een lichtend schrijfvoorbeeld gezien: zo te kunnen schrijven, zo speels, zo boeiend. Nog een lange weg te gaan, dat weet hij, maar hij doet z’n best. De sprookjes van oom Ger passen naadloos bij de fantasievolle gedichtjes en verhaaltjes die hij geregeld schrijft.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464314724 / 978-94-643-1472-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 04-06-2021
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Wire-O
- Pagina's
- 106
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Verbaasd, nee, eerder verdwaasd, stond Hein op een pad in een voor hem onbekend bos. Droom ik dit, vroeg hij zich af. Is dit een nachtmerrie? Laat me dan nu wakker worden. Hij schudde ’s met z’n hoofd, kneep zich in de arm, deed z’n ogen enkele keren open en dicht – maar het was geen droom. En kijk daar: daar zag hij een eekhoorntje wegrennen, en hoor daar: daar was het geruis van bladeren in de wind te horen.
Langzaam kwam hij weer tot Hein, keerde ie terug naar de onwerkelijkheid. Waar was ie uit de bus gezet? Welk bos was dit? En vreemd was de omgeving zeker: die boom daar was geen beuk, die daar geen eik en die spar iets verderop geen spar. Ben ik in een ander land, vroeg hij zich af. Alles wat hier groeide was zo on-Hollands. Wèl herkende hij de roep van een koekoek, het loeien van een koe en het indringende pietepie van de weetikveelvogel, allemaal ver weg.
Hij liep het bospad verder af en bereikte een 4-sprong. Welke richting moest ie op? Welk pad voor de weg terug?
“Zoeken, zoeken en niet vinden, verloren wat je zo beminde.” Hein schrok zich een denkbeeldig hoedje. Een stem achter hem. Hij draaide zich om. Bij een boom stond een oude man met een door de (leef)tijd verkreukeld gezicht.
“Dag Hein, welkom in ons boze bos, welkom.”
“Hoe weet u dat ik Hein heet? En wie bent u?”
“Ik ben Ben, de bosman, en dat jij Hein heet, weet ik als allesweter. Ik kan de diepste gedachten lezen en zien wat niemand ziet.”
“Dan kunt u mij dus wegwijs maken. Ik wil terug naar huis.”
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek