Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Afscheid met parkinson op de hielen
Met warme ogen naar jezelf kijken

Auteur

Lies van der Heide

Uitvoering
Paperback
Prijs
19 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Deze bundel met verhalen geeft een impressie van gebeurtenissen die zich in het leven van de ouder wordende mens kunnen voordoen. Geschreven met passie, met een openhartigheid die indruk maakt. In het leven van de schrijfster speelt de ziekte van Parkinson een verzwarende rol. Ruim veertig verhalen maken de lezer bekend met de zeer verschillende verschijningsvormen en de beleving daar van. Verbazing, ontroering, humor, woede, lachen en huilen, alles wat bij het leven hoort komt aan de orde. Tot de dood ons scheidt. Veel informatie over de gevorderde fase van Parkinson gaat samen met ontroerende pogingen van patiënt en partner om er het beste van te maken. Acceptatie is hierbij een noodzakelijk streven.

Over de auteur

Lies van der Heide (1941) is sinds twee jaar weduwe. Ze woont alleen, dankzij hulp van velen. Ruim twaalf jaar geleden begon haar "carrière" als Parkinsonpatiënt, ze is dus ervaringsdeskundige. Over deze rijke ervaringen schreef ze al twee bundels met verhalen. Dit is haar derde boek, ook weer met korte, afzonderlijk te lezen verhalen. Ouder geworden, verliezen geleden, verhuisd, afscheid genomen, gerouwd. Schrijven als uitlaatklep leidde tot een goed gevulde la en uiteindelijk tot dit derde boek. De irritante gast op haar hielen, meneer P., maakt het er niet gemakkelijker op. Toch is er ruimte voor humor en voor genieten, dan maar aangepast genieten. Onverwachte wendingen komen en gaan. Een intensieve levensfase wordt in beeld gebracht. Leven en dood zijn aan de orde.

Productinformatie

ISBN
9789464316230 / 978-94-643-1623-0
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
23-07-2021
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
118
Formaat
A5
Illustraties
Nee

Inkijk

We zitten aan de grote tafel in ons tijdelijk verblijf, met voor onze neus twee laptops, twee printers, veel snoeren en kabels, met een provider die weigert om onze mailtjes te verzenden, met mobieltjes die steeds weer andere kuren vertonen. Twee bange mensen die een uur geleden tijdens de maaltijd afspraken niet te huilen en vooral tegen elkaar te zeggen dat het ‘is zoals het is’.
De avondzon schijnt warm naar binnen en het uitzicht op de tuin is als een sprookje. Nog één nachtje slapen en dan is er weer een uitslag van een onderzoek dat mee, maar eveneens tegen kan vallen. Twee bange mensen die in een sprookje wonen en wachten op de komst van de goede fee. De fee die het onheil kan keren en ons zodoende de kans kan geven om nog een poosje samen te kunnen leven en gelukkig met elkaar te zijn. Misschien is het wel te veel gevraagd, zeventigers hebben immers hun tijd en hun kansen gehad. Maar hoop doet leven.

Intussen is de nacht voorbij en is de tuin omgetoverd in een ander sprookje. De zon schijnt weer volop, nu aan een andere kant van de woning. In de grote vijver ontvouwen zich de waterlelies, ze zijn ook weer uitgeslapen.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek