Validation: Respectvol omgaan met gedesoriënteerde ouderen

Leer hoe je een liefdevolle relatie kunt opbouwen en kunt communiceren met oudere volwassenen die leven met vormen van dementie. Dit boek biedt professionals, familie en vrienden specifieke handvatten om weer contact te maken en momenten van vreugde te vinden. Valideren van oudere volwassenen brengt hen respect, eigenwaarde en de mogelijkheid om oude problemen op te lossen, zodat ze in vrede kunnen sterven.

Naomi Feil heeft Validation ontwikkeld dat tegenwoordig bekend staat als een state of the art methode voor communicatie met oudere mensen bij wie dementie van het Alzheimertype of een andere vorm van dementie gediagnosticeerd is. Haar vroege werk op dit gebied heeft geleid tot een verandering van de psycho-geriatrische zorg. Ze kan de ‘peetmoeder’ van de persoonsgerichte zorg genoemd worden.

Mevrouw Feil werd geboren in 1932 in Munich en verhuisde op jonge leeftijd naar de Verenigde Staten. Ze groeide op in het Montefiore Home for the Aged in Cleveland, Ohio, waar haar ouders pioniers waren op het gebied van de ouderenzorg. Ze behaalde haar master in maatschappelijk werk aan Columbia University in New York en studeerde aan de New York School for Social Research, en aan de Case Western Reserve University in Cleveland. In 1963 begon ze zich ongemakkelijk te voelen bij de traditionele therapieën die gebruikt werden bij oudere mensen met cognitieve achteruitgang. Ze begon toen haar eigen methode te ontwikkelen voor het beter omgaan met de desoriëntatie die voor veel mensen een aspect is van het proces van ouder worden.

Vicki de Klerk-Rubin is directeur van het Validation Training Institute, een gecertificeerde master in Validation en de auteur van Validation Techniques for Dementia Care: a Family Guide en Validation for First Responders. Ze heeft verschillende artikelen over Validation gepubliceerd en de curricula van de Validation cursussen mede ontwikkeld. Mevrouw de Klerk-Rubin heeft een bachelor van Boston University, een master in bedrijfsadministratie van Fordham University, en een HBO-Verpleegkunde diploma van de Hogeschool Holland. Mevrouw de Klerk-Rubin geeft wereldwijd workshops, lezingen en trainingsprogramma’s over Validation.

Meneer Rose beschuldigde de directeur van het Montefiore Tehuis ervan hem op zolder te castreren. Ik probeerde vijf jaren lang hem op de werkelijkheid te oriënteren. Toen de directeur met pensioen ging, zei meneer Rose tegen mij: “Je hebt gelijk. Hij heeft me geen pijn gedaan. Ik deug niet. Ik heb nooit gedeugd.” Dat waren de laatste woorden die hij tegen me sprak. Hij liet z’n stok vallen en liep nooit meer. Hij trippelde met zijn vingers over de armleuning van zijn rolstoel terwijl hij keer op keer zachtjes mompelde: “Buckeye and 105th.” Het kruispunt van Buckeye en de 105de Straat was waar zijn advokatenkantoor gevestigd was. Hij bleef herhaaldelijk op zijn linkerknie slaan die flink pijn deed vanwege de ziekte van Paget, en zei: “Verdomde rechter … verdomde rechter … verdomde rechter …” Zijn vader had jaren geleden tegen hem gezegd: “Dat wordt nooit wat met jou. Je deugt niet Als een braaf jongetje had hij zijn woede, zijn pijn en zijn schuldgevoel opgepot. Hij luisterde naar zijn vader. Zijn vader had hem verbaal gecastreerd. De directeur was een symbool geworden voor zijn vader. Nu, op hoge leeftijd, helemaal alleen in zijn rolstoel, worstelde hij met zijn woede en zijn schuldgevoel. Hij wilde dat ik zijn woede zou valideren. Hij beschuldigde de rechter, de directeur, de doktoren, God (zijn vaderfiguren) er van zijn leven verwoest te hebben. Zijn vader had hem gestraft op zolder. Hij ging terug in de tijd om zijn vader te vertellen hoe hij zich voelde, om zijn vaders liefde terug te krijgen, om zichzelf in deze wereld te rechtvaardigen. Hij worstelde helemaal alleen. Zijn lichaamsbewegingen werden zwak. Langzaam verloor hij zijn levensdoel en vegeteerde hij weg tot aan de dood, niet gevalideerd. Hij was ‘invalide’ geworden. Meneer Rose en honderden anderen zoals hij hebben me geleerd om mijn pogingen om deze gedesoriënteerde bejaarden op de realiteit te oriënteren op te geven. De mensen waarmee ik werkte leerden mij validation, leerden me te valideren. Ik leerde dat zij de wijsheid hebben om te overleven door terug te keren naar het verleden.