Annabel en Sarah op de Zaanse Schans

Het gaat over twee gezinnen die totaal verschillend zijn en waarvan de kinderen samen spelen. Het is een leuke straat waarin van alles te doen is. De school waar ze naar toegaan is in de zelfde straat als waar ze wonen. Jacco het buurjongetje komt uit Indonesië en is geadopteerd door twee vaders. De hond van Jacco is zwanger en krijgt puppy's. Annabel en Jacco zitten in de zelfde klas. Op school krijgen de kinderen geschiedenis les. Die gaat over de Zaanse Schans. Heel leuk!! Zoals de kaas en klompenmakerij en Rembrand die zijn eerste 12 schilderijen daar gemaakt heeft met verf van gemalensteen uit de verfmolen. sociaal en educatief veel aspecten van het leven komen aanbod, de liefde voor dieren en het samen spelen.

Dit boek is geschreven door Yvonne de Graaf. Yvonne is geboren op 4 februari 1953 op de Parkstraat nummer 3 in Zaandam. Op driejarige leeftijd verhuisde zij naar de Vergiliusstraat nummer 43 waar zij haar jeugd heeft doorgebracht. De laatste vijf jaar woont zij aan de Zaan in Wormer. Een inspirerende plek om te schrijven. Het leeft en is elke dag weer anders. Dit is inmiddels alweer haar vijfde boek.

Hoi, ik ben Jacco en woon tegenover Annabel. Ik ben geadopteerd. Ik kom uit Indonesië en heb twee vaders. ‘Annabel en ik spelen vaak samen, als we uit school komen. En als het mooi weer is, dan spelen we buiten. Als het slecht weer is dan gaan we meestal binnen spelen. Annabel en haar zusje Sarah komen elke dag kijken, of de buik van mijn hond Klara al is gegroeid. Dat komt, omdat mijn hond Klara zwanger is en binnenkort puppy’s of wel kleine hondjes krijgt.’ ‘Ja, zegt Annabel, dat is echt héél spannend. We kijken er elke dag naar uit, of Klara’s buik al weer wat groter is geworden. Ik denk dat het bijna zover is. Het is ook zo spannend en zo leuk! Mijn zusje en ik wonen aan de overkant van Jacco, lekker makkelijk, dan hoeven we niet zo ver te lopen. We wonen in een klein doodlopend straatje, daarom is er niet zoveel verkeer en hebben we de ruimte om te spelen.’ Jacco zegt: ‘Ik speel graag bij jullie thuis, Annabel, want ik vind jouw moeder heel gezellig. Ze verzint allerlei leuke spelletjes. Als het mooi weer is, gaan we allemaal buiten spelen. Dan doen we vaak wedstrijdje zakkenlopen en iedereen wint en krijgt een prijsje, echt heel leuk. Ik vind dat zo gezellig.’ Vandaag wil Annabel liever binnen spelen. Ze vraagt: ’Mam, mogen we plaatjes draaien?’ Ze houdt van plaatjes draaien en lekker meezingen en dansen op de muziek. Maar dan bedenkt ze: ‘Ik wil graag op de grote zolder spelen met de buurtkinderen. Leuk hoor, dan gaan we met de verkleedkist sprookjes naspelen.’ Na een tijdje roept Annabel: ‘Is het al zo laat? Het is al bijna vijf uur en ik denk dat mijn vader zo thuiskomt uit zijn werk en mijn moeder moet vanavond werken.