Er was hoop toen ik het niet zag. Licht in de duisternis. Zaadjes die onzichtbaar waren geplant. Ik leerde ze water te geven. Volgroeid en in de bloei van mijn leven blik ik terug op mijn jeugd en de gevoelens waar ik mee worstelde. Zodat ik jou kan helpen wortelen. Dat je maar mag aarden in jezelf.
Dankbaar
Van zaadje tot zonnebloem
gegroeid tot wie ik ben
vastgebeten in het bloeiproces
om nu te kunnen stralen
Een barre tocht overwonnen
die ik nooit zal vergeten
Het was alle moeite waard
dat is wat ik altijd zal weten
Vroeger verslond ze boeken. Nu schrijft ze gedichten en teksten. Esther Riphagen (1990) is een veelzijdig woordkunstenaar en maakt graag mooie dingen. Of ze maakt moeilijke dingen bespreekbaar door ze te bundelen. Zoals in haar eerste dichtbundel ‘Onverhoopt over hoop’ waarin ze na ruim 10 jaar terugblikt op haar depressie tijdens haar tienerjaren.
2021-10-20 22:59:38 | By: Nel | Rating:
|
Troostende, hoopvolle en lieve gedichtjes. Ik geef het cadeau aan iemand die het leven even niet meer mooi vond. |
|