Gentle Discipline 'Een essay over lief zijn voor jezelf'

Het is misschien wel de grootste uitdaging van de mens: lief zijn voor jezelf. Maar, niet onmogelijk, zo laat dit essay zien met de introductie van de methode gentle discipline. Aan de hand van anekdotes uit haar eigen leven laat Ayla zien hoe streng ze in het verleden voor zichzelf is geweest. Door openhartig haar gedachtes uiteen te zetten, krijg je als lezer een kijkje in haar gevoelswereld. In dit toegankelijke en vermakelijke essay worden veel hedendaagse boeken, zoals Period Power, en populaire podcasts aangehaald. Ook om deze reden is Gentle Discipline: een essay over lief zijn voor jezelf een echte aanrader voor iedereen die een (jong) mens is. Want dat het mensenleven verwarrend kan zijn, zal iedereen kunnen beamen!

Ayla de Heer is docent Nederlands op het Haags Montessori Lyceum. Ze gelooft in een wereld met minder prestatiedruk, meer openheid over mentale problematiek en een andere manier van denken over wat succes is voor de mens anno 2021. Haar lijfspreuk is: ‘Love people, use things. Because the opposite never works.’ @The Minimalists. Meer weten over Gentle Discipline? Ga naar: @Nederlands_Ayla op Instagram

Ik bevind me in de volgende situatie: ik heb net een week achter de rug waarin ik iedere dag twintig verschillende emoties heb ervaren. Op zaterdagochtend word ik wakker met een kater zonder dat ik alcohol heb gedronken. Ik ben al een paar uur wakker, maar nog niet opgestaan. Onder de okergele dekens is het veilig en knus, maar: beneden wacht de afwas. Hoe ga je om met wat je eigenlijk wel weet, maar waarvoor de drempel op een moment als deze zo hoog is? Als ik uit bed ga om iets te doen, ga ik me hoogstwaarschijnlijk beter voelen. Een bekende gedachtegang, voor mij in ieder geval, is de volgende: kom op Ayla, stel je niet zo aan, zo heftig is het ook weer niet. Je leeft in veiligheid, je hebt een nieuw bed én er is net koffie voor je gezet. Als je gewoon opstaat en de afwas gaat doen, ben je vanzelf afgeleid. Je stelt je aan, doe niet zo moeilijk, sta gewoon op! Ikzelf zou zoiets niet zo snel uitspreken tegen m’n verloofde of een goede vriendin, maar voor ik het weet heb ik het al tien keer tegen mezelf gezegd. Het ís toch ook makkelijk om op te staan en de afwas te doen? M’n benen werken en er is afwasmiddel. What’s the problem? Ik heb nog geen diepgravend wetenschappelijk onderzoek gedaan, maar van wat ik heb gelezen hebben we allen een inner critic in ons die de neiging heeft om nogal onaardig te zijn. Die stem in je hoofd die je nog eens natrapt, nadat je al op je meest kwetsbaar bent. Want je mag niet verdrietig, boos, geïrriteerd of chagrijnig zijn. Of tenminste: dat is wat ik lang tegen mezelf heb gezegd. In dit essay, boekje, manifest of hoe je het ook wil noemen, beschrijf ik een stukje van mijn zoektocht naar - ja, naar wat eigenlijk? - Ik denk: een manier om te proberen om te gaan met het verwarrend bestaan dat mensenleven heet. En ik noem het gentle discipline.