De Krijg om Steinburg
- Auteur
-
Rona Kreekel
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Romans
- Prijs
- € 24 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
Samenvatting
Over de auteur
Productinformatie
- ISBN
- 9789464316889 / 978-94-643-1688-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 13-08-2021
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 356
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Herinneringen, elke steen ademde herinneringen. De meeste waren niet aangenaam, maar toch werden ze door de oude vrouw gekoesterd. Ze schreed door de zaal, liet haar gebroken, grijze ogen dwalen over de vensterbogen. Het was koud in de hal. De nieuwe heer van Horstade verdiende geen warm welkom.
Langzaam liep ze naar de vensternis en legde haar magere handen op de vensterbank. Ze sloot haar ogen. Smart was een emotie die gevoed werd door eerverlies en niets anders. Ze had om de dood van haar zoon Biterolf gerouwd, omdat het de familie-eer had aangetast, niet omdat ze haar vlees en bloed verloren had. Haar vlees en bloed waren werktuigen in haar oorlog de familienaam vooruit te brengen.
Ze verliet de nis en liep langzaam door de koude, donkere gang. Het kasteel was muisstil. Ze was de enige die wakker was. Het was goed. Dat gaf haar de tijd om te rouwen, te rouwen om het kasteel dat ze verlaten moest. Ze kwam voorbij een deur en bleef hier even staan. Aan deze deur kleefde de enige schone herinnering die ze aan haar tijd op Horstade overgehouden had. Een lang vervlogen herinnering uit de tijd dat ze nog een albasten schoonheid geweest was en niet de frêle, oude vrouw van nu.
IJdelheid. Het was een emotie die vrouwe Agnes met veel zelfopoffering had leren beheersen. Een vrouw moest noodgedwongen haar ijdelheid vanaf een bepaalde leeftijd opgeven, wilde ze kunnen blijven functioneren en niet wegkwijnen in pathetiek of verdrinken in het moeras van zelfbeklag en verloren dromen. Ze had zich in plaats daarvan omgeven met onbezielde schoonheid, zoals houtsnijwerk en dure stoffen, schoonheid die ze nu spoedig op moest geven.
Haar hele leven lang had ze gestreden om haar geslacht tot grootsheid te brengen. Ze had gefaald. En de vijand kwam de oorlogsbuit opeisen. Een schampere, doch flauwe glimlach gleed over haar dunne, fijn belijnde lippen. De vijand, hoe bitter dat ze dit van haar eigen neef moest zeggen.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek
Ook van deze auteur
Rochette uit Duinkerken
Rona Kreekel
De Barbarijse Kerkers
Rona Kreekel
De Meester van de Bailante
Rona Kreekel
De Vloek van San Roque
Rona Kreekel
Het Wapen van Montauban
Rona Kreekel
Libertalia
Rona Kreekel
Virginia Quadrille De Cherokee Witch
Rona Kreekel
Tidewater Galop Barakken in de Sneeuw
Rona Kreekel
Richmond Polka Het Wildcat Goud
Rona Kreekel
1864 - Hoewel de oorlog hopeloos lijkt, vechten Damien Kingston en het Tidewater Regiment verbeten door in de loopgraven en stellingen rond Petersburg. Ook voor hen die niet in het leger vechten, worden de gevolgen van de oorlog steeds grimmiger. Dan wordt hij op een gevaarlijke missie gestuurd die het tij voor het zuiden wellicht kan keren. Maar kunnen Damien en zijn vrienden, het vechten moe en wanhopig over hun toekomst na de oorlog, weerstand bieden aan de verleiding het zinkende schip te verlaten en het vege lijf te redden?
De Ridder van Quenecrocht
Rona Kreekel
1263: In Steinburg keert ridder Gwide, de bastaardbroer van de graaf, terug uit de oorlog. Zijn plichtsgevoel brengt hem terug op het kasteel, waar men in spanning de komst van een bruid voor de gravenzoon verwacht. Dan breekt een verschrikkelijk onweer los. En dat onweer brengt dood en verdoemenis… Aan Gwide en zijn vriend Gerold de schout de taak om een schandaal in de kiem te smoren en de dader te ontmaskeren. Maar al snel blijkt dat de zaak gecompliceerder is dan aanvankelijk gedacht en zit de graaf opgescheept met meer slachtoffers, én verdachten, dan hem lief is.
De Teutoonse Orde
Rona Kreekel
1265: Teutoonse ridders duiken op in het graafschap en beginnen navraag te doen naar vrouwe Izobel. Hoewel ze niet welkom zijn in Steinburg, is de macht van hun orde groot genoeg, dat de graaf hen niet zonder meer weg durft te sturen. Als één van hen echter vermoord wordt aangetroffen, lijken zijn broeders te vuur en te zwaard het vermeende duivelse kwaad uit Steinburg te willen verdrijven. Gwide vlucht naar het noorden en zal daar een antwoord vinden dat hij nooit had verwacht.