Eindelijk een boek zonder allerlei theorie maar met waargebeurde verhalen uit de praktijk. Geschreven met veel respect voor de ouders en vanuit passie voor het vak. Ik las het in 1 avond uit.
Van weerzin naar ...WEER ZIN.
Een terugblik en reflectie op mijn werk als ambulant hulpverlener
- Auteur
-
Els Dirks
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Reviews
- 5,0 / 5 (3 reviews )
- Prijs
- € 19 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Samen: samen ordenen, beslissen, zuchten, lachen, samen afsluiten. Enkele jaren geleden heeft een bijzonder fijne coach mij begeleid in het zoeken naar mijn talent. Het talent dat groeit en verdiept naarmate je het meer gebruikt. Een geboren ‘thuisbrenger’. Dat is mijn talent. Als ambulant hulpverlener in de jeugdzorg betekent dit dat ik in de begeleiding van de gezinnen als een gids met hen op zoek ga naar hun ‘thuis’. Samen zoeken, onderzoeken en moeilijke obstakels overwinnen. We lopen net zolang samen op tot ze het vertrouwen hebben het weer alleen te kunnen. Als ze de weg opnieuw zelf kunnen bewandelen, is het voor mij tijd om afscheid te nemen, zodat ze op eigen kracht verder kunnen gaan.
Over de auteur
Els Dirks is geboren in Budel en woont sinds enkele jaren in Berlicum. Zij heeft dertig jaar gewerkt in de jeugdzorg. De laatste jaren was zij actief als ambulant hulpverlener in een grote jeugdzorginstelling in Brabant. Zelf gepokt en gemazeld in de opvoeding van haar kinderen, gecombineerd met een baan en studie, heeft Els laten zien dat er veel mogelijk is. Als alleenstaande moeder moet je deskundig zijn in je vak, collegiaal vaardig acteren en ook nog eens een organisatietalent zijn. Haar betrokkenheid en nieuwsgierigheid en het werkelijk iets willen betekenen voor haar cliënten zijn een vanzelfsprekendheid. Het laatste jaar van haar werkende bestaan heeft Els veelvuldig stilgestaan bij nut en noodzaak van haar werk, de zin ervan, maar vooral de vraag: wat heeft het de gezinnen gebracht? Een aantal ouders hebben met Els teruggekeken naar hun gezamenlijke proces in de hulpverlening. Deze boeiende en ontroerende verhalen heeft Els beschreven en gebundeld in dit boekje. Het resultaat dat voor u ligt geeft een inkijkje in het boeiende, veelzijdige vak dat Els jarenlang heeft mogen uitoefenen en waar ze nu met trots en een vleugje weemoed afscheid van neemt.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464500004 / 978-94-645-0000-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 22-10-2021
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 118
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Als ik aanbel gaat de deur op een kiertje en ik zie een bleek smal gezicht met enorme grote bange ogen. Ik zie een gekwetste vrouw die zich totaal onbegrepen voelt en waar de dreiging van kinderen die afgenomen worden de boventoon voert. “Ik heb geen hulp nodig, de politie is debiel en Bureau Jeugdzorg wil alleen maar kinderen afpakken,” is het eerste dat ze tegen me zegt. En de deur blijft op een kiertje.
Als ik met het nodige geduld uitleg dat ik echt kom om te helpen en geen kinderen afpak en vervolgens na vijf minuten nog buiten sta zeg ik: “Mag ik asjeblieft vijf minuutjes binnenkomen om uit te leggen wie ik ben en hoe ik je kan helpen? Als jij daarna beslist dat je de hulp niet wilt, mag je me meteen weer buiten zetten. Jij beslist.” Dan gaat de deur verder open en mag ik binnen. In dit eerste gesprek heb ik maar meteen heel eerlijk gezegd hoe het er in mijn ogen voorstond: “Ik zie hier twee heel bange kleine kinderen die niet weten wat ze met die boze moeder aan moeten. Ik zie een boze, maar vooral heel verdrietige, bange moeder die bang is dat ze haar kinderen gaan afpakken. Ik zie een vader die bang is alles kwijt te raken waar hij van houdt en zijn enige redding ziet in samenwerken met de hulpverlening omdat hij het alleen niet kan redden. “Ik zie hoe je aan het vechten bent om je kinderen niet kwijt te raken en daarom heb je me liever buiten dan binnen. Want je weet niet of je me kunt vertrouwen. Maar kunnen we het eens met een paar gesprekjes proberen?”
Maar laat ik nu eerst het gezin netjes voorstellen. Moeder Ruxandra, vader Thomas en een tweeling: twee prachtige meiden die totaal niet op elkaar lijken, ook niet in doen en laten. Lana is lang en smal, heel creatief en de kleinste en stoerste is Lexica. Lexica kan heel mooi tekenen. Ik zal deze namen nog vaak door elkaar halen.
Als ik met het nodige geduld uitleg dat ik echt kom om te helpen en geen kinderen afpak en vervolgens na vijf minuten nog buiten sta zeg ik: “Mag ik asjeblieft vijf minuutjes binnenkomen om uit te leggen wie ik ben en hoe ik je kan helpen? Als jij daarna beslist dat je de hulp niet wilt, mag je me meteen weer buiten zetten. Jij beslist.” Dan gaat de deur verder open en mag ik binnen. In dit eerste gesprek heb ik maar meteen heel eerlijk gezegd hoe het er in mijn ogen voorstond: “Ik zie hier twee heel bange kleine kinderen die niet weten wat ze met die boze moeder aan moeten. Ik zie een boze, maar vooral heel verdrietige, bange moeder die bang is dat ze haar kinderen gaan afpakken. Ik zie een vader die bang is alles kwijt te raken waar hij van houdt en zijn enige redding ziet in samenwerken met de hulpverlening omdat hij het alleen niet kan redden. “Ik zie hoe je aan het vechten bent om je kinderen niet kwijt te raken en daarom heb je me liever buiten dan binnen. Want je weet niet of je me kunt vertrouwen. Maar kunnen we het eens met een paar gesprekjes proberen?”
Maar laat ik nu eerst het gezin netjes voorstellen. Moeder Ruxandra, vader Thomas en een tweeling: twee prachtige meiden die totaal niet op elkaar lijken, ook niet in doen en laten. Lana is lang en smal, heel creatief en de kleinste en stoerste is Lexica. Lexica kan heel mooi tekenen. Ik zal deze namen nog vaak door elkaar halen.
Reviews (3)
Voeten op de grond, handen in de modder. Indrukwekkend inkijkje in de praktijk. Zeer toegankelijk en mooie voorbeelden hoe het kan werken ook voor de jonge starters in het vak,
Vlot geschreven, herkenbare praktijkvoorbeelden, las het in een keer uit.