Na het lezen wilde hij ook met een vork prikken.
Aantrekkelijk door kleurgebruik, herkenbare vormen en tekst op rijm.
Familie Smak gaat over een bestek-familie. Het kleine lepeltje Lebber en vorkje Prakje maken hetzelfde mee als kinderen tijdens het eten. Ze moeten stil liggen (zitten), ze knoeien, nemen veel te grote stukken, en praten met volle mond. Ze roeren, prakken, prikken, en smeren. Ze willen alles zelf doen. Het zijn wel boefjes, ze luisteren niet zo goed naar papa en mama. Maar papa Snijp en mama Prikse zijn niet al te streng en begrijpen dat de kleintjes nog veel niet weten of kunnen.
Ivonne Kappers (1959) heeft ruim twintig jaar gewerkt in de kinderopvang. Op de peuterspeelzaal en op de crèche werkte zij met groepen van nul tot vier jaar. Ze is sinds drie jaar oma. Voorlezen vindt ze heel belangrijk en erg leuk om te doen. Op de kinderopvang zag ze dat er veel van die kleintjes wordt verwacht tijdens het eten. En dat ze vaak niet begrepen wat de leidsters bedoelden. Ze merkte ook dat kinderen die niet willen eten, het soms wel doen wanneer ze zelf met een vork of lepel het eten in hun mond mogen doen. Als klein kind tekende ze al dingen met gezichtjes en pootjes. Tafels, stoelen, strijkplanken en bestek. Ze had dit boekje al heel lang in haar hoofd zitten.