Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Ik Stotter(de)
Stotterende stappen gaan ook vooruit

Auteur

Mylan Ter Vrugt

Uitvoering
Paperback
Prijs
17 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Als je niet praat, dan stotter je ook niet, aldus mijn motto als 18-jarige. Het is een kenmerkende manier van denken waarin waarschijnlijk veel mensen die stotteren zich kunnen herkennen, terwijl ze er misschien liever niet zo in zouden staan. Met mijn verhaal wil ik overbrengen hoe je visie en instelling je stotter-ervaring ingrijpend kunnen veranderen. Door mijn eigen misstappen en valkuilen toe te lichten en te reflecteren in mijn verhaal vertel ik hoe mijn veranderingsproces tot stand is gekomen waardoor mijn motto nu luidt: een dag niet gestotterd is een dag niet geleefd!

Over de auteur

Mylan Ter Vrugt werd geboren op 26 februari 2021 in de Achterhoek. Hij was de jongste in een huis met zijn vader, moeder en zus. Vanaf het moment dat hij kon praten had hij last van stotteren en kon hierdoor niet goed zijn verhaal overbrengen. Op het moment van schrijven was Mylan verre van een schrijver. Maar de intentie om andere jongere stotteraars op welke manier dan ook te kunnen helpen met het delen van zijn verhaal zorgde er voor dat het verhaal werd wat het nu is.

Productinformatie

ISBN
9789464500752 / 978-94-645-0075-2
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
19-11-2021
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
84
Formaat
A5
Illustraties
Nee

Inkijk

De laatste tijd ben ik aan het twijfelen of de opleiding die ik nu volg wel wat voor mij is. De aankomende week heb ik tentamens en ben daardoor veel aan het leren. Het lukt wel, daar niet van. Het is niet te moeilijk en ik snap het allemaal wel. Maar ik vind de onderwerpen gewoon niet leuk. Ik vind het niet interessant en mis de motivatie. Het is ook wel mijn eigen schuld, dat zeker. Ik heb mezelf bij het uitzoeken van de opleiding niet genoeg laten informeren. Ik ben wel naar de open dag geweest van de HAN, maar ja, met honderden leerlingen op een kluitje is persoonlijke aandacht ver te zoeken. Die kans daarvoor moet je natuurlijk zelf pakken. Leraren aanspreken, een praatje maken met studenten of een meeloop dag bezoeken. Maar die kansen pakte ik niet. Te verlegen en te bang om te stotteren voor al die mensen die ik niet kende. Overigens heb ik wel een meeloop dag gedaan, een halve dag tenminste. Toen bekend werd dat er na de pauze gepresenteerd moest worden wat je gedaan had heb ik mijn jas gepakt en ben gegaan. “De meeloop dag duurde minder lang dan gedacht”, zei ik thuis tegen mijn moeder.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek