Het hoofdpersonage trekt je mee onder zijn vel in alle laagjes van zijn beleving. Hij neemt je mee op de rollercoaster van zijn emoties, waarbij ik geen enkele keer de indruk heb dat zijn beschrijvingen overdreven zijn of ongeloofwaardig.
Ik volgde Pedro, geboeid tot op het einde. De kantelmomenten ontstaan subtiel in het verhaal. Het zijn steeds ontmoetingen die hem beïnvloeden en die een keerpunt voor hem betekenen. Het is een roman over interactie tussen mensen, welk inpakt dit op het leven heeft of kan hebben en hoe men zijn eigen verleden kan overstijgen. Rauw, maar hoopvol dus…
Je wordt als lezer meegetrokken in de rap-wereld door onder meer het taalgebruik. De dosering van de ‘vreemde’ woorden is gepast en ik hoefde ze niet allemaal te begrijpen om meegesleurd te worden in Pedro’s hoofd en hart en nieren.
Een adolescentenroman die zeer te smaken is door volwassenen en zelfs door senioren